Facebook frustraties

EM van Helvoort 16 jun 2016

Leuk hoor, die social media. Handig ook, om wat van de wereld mee te krijgen en elkaars leven te volgen. Ook ik doe mee aan facebook, maar wel steeds minder. Deels door tijdgebrek, het kost elke keer toch weer enkele minuten tot ruim een kwartier om alle nieuwe berichten te lezen en foto’s en filmpjes te bekijken, maar deels ook door ergernis. Steeds vaker roepen berichten, maar met name ook reacties op berichten ergernis bij me op.
Van die, vaak kinderloze, (lesbische) stelletjes die hun moedergevoelens beantwoorden met een hond: ‘Ons meisje lekker in de zon’(L) boven een foto van een hond die uitgeput en kwijlend ter aarde is gestort aan de voeten van zijn ‘vrouwtje’. Er worden zelfs complete facebook-profielen aangemaakt voor hun trouwe viervoeters die zelf noch in staat zijn hun tijdlijn te vullen, noch om die van anderen te bekijken.
Of van die enthousiastelingen die naar de kapper gaan en dan een foto plaatsen van hun nieuwe kapsel. Ten eerste is ‘puntjes bijgewerkt’ niet te zien op een foto, en ten tweede zegt het feit dat je ‘bobline met schuine pony’ als uitleg boven de foto moet zetten wellicht wat over de kwaliteiten van je kapper.
Veruit het allerergste zijn de werkloze huisvrouwen met een kortpittig kapsel die, zodra de kinderen naar school zijn, achter hun scherm kruipen. Niet om een baan te zoeken want ‘er zijn geen vacatures binnen hun branche’. Nee, zij struinen de hele dag facebook af op zoek naar berichten waar ze hun ongevraagde, negatieve, mening kunnen uiten. Werkzaam in de gezondheidszorg heb ik soms de neiging om me te gaan verdedigen. Sorry dat je zo lang moest wachten op de arts die, terwijl hij tijdens het eten van zijn eerste boterham die dag wachtte op jouw uitslagen om vervolgens te kunnen overleggen met een collega en je opname te regelen, een spoedpatiënt buiten levensgevaar heeft gebracht. Hij zal achter zijn luxe avondmaaltijd inderdaad alleen maar aan zichzelf hebben gedacht en een manier hebben gevonden om jouw met minimale inspanning maximale last te bezorgen die het ziekenhuis het meeste geld opbrengt. Want ja, zo zijn de ziekenhuizen van tegenwoordig.
Stop alsjeblieft met het afreageren van frustraties over je eigen inhoudloze leven op facebook! Voor hen die het toch doen: volg een cursus Nederlandse grammatica, ‘me’ is namelijk GEEN bezittelijk voornaamwoord, en pik dan ook even een lesje leestekens en hoofdletters mee. Punt.