Dik wijf

Kijk wat Giel Beelen precies zei en bedoelde dat dondert niet zoveel.
Kretologie is altijd gespeend van nuance. En daar ontstaat het vuur.
Want zeg nou zelf: jouw situatie is niet gelijk aan de meetlat waar Giel je zomaar langs legde nietwaar?
En ach ja, ziektes, medicatiebijwerkingen, omstandigheden daargelaten, jij hebt immers die vrijheid-van-zijn-wie-je-bent-en-dat-te-mogen-omarmen.
Alhoewel dat lastig is met het fysieke gestel waar Mr. DJ aan refereerde. Maar ik dwaal af.
Ik ben zo’n dik wijf. Veel te dik. Mijn BMI stuitert ver boven het acceptabele niveau. Er zijn dagen dat ik ermee zit. Op die dagen heeft het altijd met anderen te maken. Een feestje, een uitje, een theaterbezoek. Dat ik dan mezelf bekijk door de ogen van een ander en dan wel moet concluderen: het zou leuker kunnen. Ik weet natuurlijk helemaal niet of die ander dat überhaupt denkt, ik beslis dat voor ze.
Gisteravond stond ik in mijn blootje voor de spiegel.
Vroeger hingen ze nog niet zo, die tieten. En een vetschort, ja dat is echt lelijk. Onder de douche staan en je tenen niet kunnen zien. God, als je wilt kun je je helemaal in het slachtofferschap gaan wentelen.
Ik heb geen mij bekende ziektes of metabolisme afremmende medicatie die het overgewicht zouden kunnen verklaren.
Ik ben te dik omdat ik procentueel gezien teveel eet en te weinig beweeg.
En onverzorgd? Ik douche me graag, houd van parfum, make-up, oorbellen, jurkjes, hakjes.
Ik hoef nog niet mijn huis uitgetakeld te worden. Of ik geen karakter heb? Nou dat best wel. Het ontbreekt me wel eens hier en daar aan discipline. En dan specifiek op bepaalde vlakken.
En dat Giel mij dan een dik wijf vindt? Tsja die man heeft gelijk. En wat mij betreft had hij zich niet in een videootje daarvoor hoeven te verontschuldigen.