DER LÓW IST LOS!

Het EK is begonnen, of beter het EK voetbal is begonnen zonder ons het machtige Nederland, twee jaar geleden op het WK waren we bijna kampioen, maar nu, nu bakken we er niks van, wat een treurigheid, wat een gemis ook.
In plaats van overal Oranje zie je her en der een vleugje rood, nee, geen schaamrood, al zou dat niet misstaan hier, nee het rood van de rode duivels, België dus.
Ik persoonlijk vind er dit jaar niks aan, mijn interesse is compleet verdwenen, ik focus me nu op het gebeuren rondom het voetbal.
En zo kom ik bij de reden waarom ik dit blog schrijf,de trainer van het Duitse elftal.
Joachim lów was al eens gefilmd terwijl hij zijn neus uitboorde, niet één keer maar meerdere malen, om het opgehaalde vervolgens in zijn mond te stoppen.
Ook gaf hij na een flinke peuterbeurt stervoetballer Ronaldo een stevige hand, hij had geen tijd om het groene balletje onder zijn nagel op te eten en dus kreeg Ronaldo een plakkerige handdruk. Maar nu, nu gaat Joachim toch echt naar ander level, peuterde hij eerst de hoogte in, nu gaat hij meer naar de onderste regionen, kijk dat een man zijn zakie eens goed moet leggen, dat begrijp ik, ik leg mijn bonbonella’s ook af en toe weer op gelijke hoogte, maar om vervolgens aan je vingers te gaan ruiken! man, man man, how lów can you go! Wat voor een geurtje zou hij ruiken, een weeïge lucht van de urine die nog nadruppelt in zijn boxershort, of is het om het maar even zo uit te drukken een gevalletje kopkaas, het lijkt me wel een fris gewassen man, maar je weet het niet natuurlijk, want alsof dat nog niet genoeg walging had veroorzaakt, greep de heer lów daarna naar zijn achterste en poerde daar even flink en zie daar hij had werkelijk iets gevonden, hij haalde zijn hand uit zijn broek, bekeek het verzamelde aandachtig en rook met volle teugen aan het, ja, wat zal het zijn? een stukje pinda? of nog een stukje wc-papier wat opgerold tussen zijn bilspleet zat, ik hoop dat het zijn bilspleet was waar hij zat en dat hij niet verder gezakt was. Hoe diep kun je gaan, nou, heel diep zo te zien.
In Duitsland gaan er al geruchten dat het bekende lied,’ leck mich am arsch,Marie’ nu ‘Peck mich am arsch, Jogi’, gaat heten of heb ik dit zelf bedacht, dat is ook een mogelijkheid natuurlijk. Ik vraag me af of een ieder die hem tegenkomt nog wel zo hartelijk zijn hand schud, ik kan me zo indenken dat menig voetballer of collega trainer toch even aarzelt bij het zien van zijn uitgestrekte hand.