De trend is wij-zij denken & we zijn hartstikke in

Generatiekloof, ik vond het vroeger altijd een stoer woord. Oh, want dan wist ik waarom verschillende groepen mensen met verschillende leeftijden elkaar soms niet begrepen. Nu ik wat ouder ben en beter weet, definieer ik de term als het verschijnsel dat optreedt door slechte communicatie, wij-zij denken en ondoorgronde vooroordelen.

De generatiekloof die de jaren die zijn versleten onder snel veranderde omstandigheden typeert lijkt in omvang toe te nemen. Echter is er van een generatiekloof geen sprake als ik het op mijn eigen leven betrek. Niet met mijn 25 jarige vrienden, niet met mijn 45 jarige collega’s.

Recente gebeurtenissen roepen reacties op van alle generaties. Polarisatie is dan een vies opkomend probleem die nog in de kinderschoenen staat, maar wat de samenleving verbindt is wellicht de angst voor het onbekende die binnen de kortste keren ons eigen voordeur passeert, mochten we diverse media geloven. Van jong tot oud, gooien we extra sloten op de deur, van ‘gelukzoekers’ tot ‘weg uit mijn achtertuin’.

Terwijl de extreme geluiden steeds harder worden, vervagen de genuanceerde grijze geluiden op menig platform.
Zo, dat is eruit. Hoewel ik mezelf plechtig had beloofd om niet over dit soort uitgekauwde zaken te schrijven, doe ik het toch.
Krantenkoppen schreeuwen het uit, blauwe duimpjes stromen binnen op nare reacties, iedereen lijkt er een mening over te hebben en toch weten we allemaal helemaal niets. De meest ‘populaire’ berichten staan bovenaan in newsfeeds, bovenaan bij de comments, bovenaan in onze gedachten. Iedereen moet een mening met een oplossing klaar hebben liggen om mee te tellen, maar zo werkt het niet.

De enige epidemie die een bedreiging vormt op de korte termijn in ons mensenleven is die van vervreemding. De trend van de afgelopen jaren is dan ook de: Wij-zij denken. We leggen de nadruk op anders zijn, in zijn lelijkste vorm. Is het niet het onderscheid in etniciteit of religie, dan is het wel seksualiteit of leeftijd.

Als we dan allemaal toch anders zijn, zijn we toch weer allemaal gewoon mens.