Complimenten Allergie

Ik hoor ze voordat ik ze kan zien. Het geluid van hun hoge hakken op het asfalt kan je niet missen “klik”, “klak”, “klik”, “klak”. Mijn drie vriendinnen komen glimlachend naar mij toe. We lopen giechelend naar onze favoriete cafe en beginnen onderweg al te kletsen. We bestellen koffie genietend van de zon op het terrasje.

Zoals altijd zien mijn vriendinnen er prachtig uit: Eén met blond glanzend haar en een geweldig gevoel voor humor; de ander een brunette met en onmiskenbaar talent voor zingen; de laatste met schattige kuiltjes en passie voor kunst. Ik ken ze al jaren en ze zijn mijn steun geweest op vele moeilijke momenten. In mijn ogen zijn ze perfect zoals ze zijn. Maar dat probeer ik meestal voor mezelf te houden.

In ons groepje zijn complimenten een gevoelig onderwerp. Als je een compliment durft te geven dan moet je voorbereid zijn op de gevolgen.

“Wat een mooi nieuw kapsel heb je!” zeg ik tegen de blondine. Ze glimlacht even alsof ze van het compliment geniet maar antwoordt:

“Meen je dat nou? Het is helemaal niet wat ik wilde! De kapper heeft mijn kop totaal verknald. Ik ben erger dan het Frankensteinmonster.”

“Ben je afgevallen?” vraagt het Frankensteinmonster vervolgens aan de brunette. “In ieder geval zie je er geweldig uit!” De brunette lijkt even aangenaam verrast maar er volgt een explosie van beledigingen:

“Ben je gek! Ik ben zo dik geworden dat ik mijn oude kleding niet meer pas. Ik heb deze nieuwe jurk gekocht omdat ik anders naakt zou moeten rondlopen.” Het is blijkbaar niet meer “cool” om toe te geven dat er positieve gedachten over jezelf mogen bestaan.

“Wauw, wat zijn je nagels mooi paars!” zegt mijn derde vriendin tegen mij.

“Dank je! Ik vond het zelf ook zo’n mooie kleur…” zeg ik voordat ik mezelf kan stoppen. Nee! Wat heb ik gedaan? Heb ik een compliment echt geaccepteerd? Ik zie het ook op hun gezichten. Ze zijn geschokt. Ze zijn muisstil en kijken ongemakkelijk rond. Ineens ben ik een verrader geworden. Maar waarom voel ik me dan niet schuldig?

Omdat ik het wel een mooie kleur vind. Ik ben er blij mee. Het zou toch geen probleem moeten zijn om een compliment te accepteren? Gewoon “bedankt” zeggen en doorgaan. Openlijk positief zijn over jezelf doet geen pijn. Daar is niemand allergisch voor. Het voelt zelfs goed. Je zou het ook eens moeten proberen!