COELIAKIE

Vrijdagochtend. Doktersafspraak. “Dok?” Vraag ik traag en moeiig en ellendig en gassig. “Ja, meneer Foppen?”, hij kijkt me aan met zijn grijze ogen, die wonderwel dezelfde kleur hebben als zijn haar. Hij trekt zijn borstelige wenkbrauwen op, “Zegt u het eens?”. Ik kijk schichtig om me heen, “Ik heb iets…”. De dokter slaakt een zucht die te horen is bij de vluchtelingen in Hongarije. “Wat dan, meneer Foppen?”. Ik durf het niet zo goed te zeggen, maar uiteindelijk komt het er dan echt uit, “Ik heb koeliejakkie.”. De dokter kijkt me aan, duwt zijn bril terug op zijn neusrug, “Dat schrijf je anders, meneer Foppen.”

Heel veel mensen hebben couliakkie, koeljahikkie, koevoet… nou ja, dat je gluten niet kan luchten of zien. En dat is ernstig, dus de stichting (ja, daar hebben we een stichting voor) wil daar meer aandacht voor. Symptomen zijn als volgt: moeheid, verminderde eetlust, een opgezette buik en aanhoudende diarree. Voor mij zijn dit symptomen van het kerstdiner wanneer Tante Jeane toch d’r eigen gemaakte bouillabaisse op tafel zet.

Coeliakie is een auto-imuun ziekte. Net als HIV, u weet wel die ziekte die in de westerse wereld bijna geen dodelijke slachtoffers kent, maar zo ongeveer dertig procent van Afrika heeft het en sterf er een ongelooflijk nare dood aan. En dan beginnen we niet over het bijgeloof van sommige mensen, iets van seks met maagden en dat het dan geneest, zodat het zich nog meer verspreidt.

De mensen van de stichting willen meer aandacht voor glutenintolerantie. Als ik heel eerlijk ben, ken een ik handjevol mensen die glutenintolerant zijn en deze mensen laten geen moment onbenut om te laten weten dat ze glutenintolerant zijn. Zo erg dat ik soms een beetje glutenintolerantintolerant word. Maar he, het is een ziekte en dus moet er aandacht voor gevraagd worden. En ik wens de mensen die echt last hebben van wat voor intolerantie dan ook, al het beste van de wereld.

Ik kijk de dokter met een scheef koppie aan: “Wist u dat Artsen zonder Grenzen sinds vandaag geld weigert van de EU. De EU geeft geld voor probleemoplossing die ze zelf vooroorzaken, zegt AZG. Bijvoorbeeld bij de tentenkampen in Hongarije, waar vluchtelingen niets te eten hebben. En daardoor ondervoed raken. En uitdrogen. En doodgaan enzo.”

“Heb je last van winderigheid?”, vraagt de dokter mij.