Ahmed Aboutaleb: leider van de PvdA?

-Marcus- 7 jun 2016

In deze dans voor drie heren tellen we de autochtonen Diederik S., Lodewijk A. en de bijzonder populaire Rotterdamse burgemeester Ahmed Aboutaleb. Gaat één van hen de PvdA weer groot maken? Gaat die club nog groeien na dat gedraaikont (de JSF zou er toch nooit komen) en gesnoei van de afgelopen jaren? Bezuinigingen die bij heel wat -vermoedelijk binnenkort vroegere- PvdA-stemmers hard aankwamen. Toch zullen de burelen van de partij hoop hebben. Immers voor de verkiezingen van maart 2017 kunnen er weer wat cadeautjes uitgedeeld worden. Ineens is er extra geld voor de scheefgezakte huizen in Groningen. En ook blijkt de kinderopvang, na eerder voor een groot deel wegbezuinigd geweest te zijn, weer flink gesubsidieerd te kunnen worden. Ik voorspel voor het komende half jaar nog wel wat douceurtjes voor het stemvee, immers de ongeschreven regel luidt dat je bezuinigt in de eerste drie jaar na de Tweede Kamerverkiezingen en uitdeelt in het jaar daaraan voorafgaand. Dit doen overigens alle politieke partijen die in de afgelopen decennia aan de macht waren, maar de PvdA lijkt het om de een of andere niet helemaal duidelijke reden extra te moeten bezuren.

Maar terug naar de Rotterdamse burgemeester. Er lijken heel wat lichten voor hem op groen te staan. Mijn advies is echter om het niet te doen. Ahmed, je hebt een geweldige baan in de havenstad. En ongetwijfeld herinner je je hoe het Job Cohen, je vroegere collega uit Amsterdam, vergaan is toen hij tot het partijleidersambt geroepen werd. Er zijn nog twee redenen om het niet te doen. Ten eerste zei je meerdere keren dat je je termijn in Rotterdam vol wilde maken. Nu ophouden voegt je toe aan het leger ongeloofwaardige draaikonten (waarvan er al zoveel zijn). Maar het belangrijkste is dat je als meest succesvolle Nederlander van allochtone afkomst een rolmodel bent voor pakweg twee miljoen andere niet-westerse allochtonen in ons land. Ahmed, blijf alsjeblieft dat voorbeeld voor zovelen die geen baan hebben, omdat ze voor de meeste werkgevers een lastig uit te spreken naam hebben. Aan partijleider worden blijkt een enorm afbreukrisico te hangen. Als het, net als bij je Amsterdamse collega, fout mocht gaan, dan raak je die rolmodelfunctie kwijt, wat in het kader van de wens tot gelijkbehandeling van allochtonen en autochtonen een enorm verlies zal zijn.