Werkt kauwgom kauwen?
Springbokken zijn getransformeerd in tafels en stoelen, rondjes lopen is nu vragen beantwoorden en de tennisracket in je hand is opeens een pen geworden. In plaats van je gymdocent verschijnt nu opeens je scheikunde leraar die een blaadje onder je neus schuift. ‘’Succes’’. Het enige wat hetzelfde is gebleven, is het zweet op je voorhoofd.
Na het maken van 21 centrale (mavo+havo+vwo) eindexamens, kan ik mijzelf wel ervaren noemen, denk ik. De periode waar mensen vier, vijf of zes jaar (of langer) naar toe hebben gewerkt. Scholieren leren zich niet alleen suf, maar zijn ook opzoek naar sluiproutes. Stiekem lezen ze op een forum over het effect van kauwgom kauwen of ‘t eten van amandelen. Anderen zijn ijverig opzoek naar bruikbare schietgebedjes.
Wat mij enorm veel helpt in stressvolle tijden, naast de bovenstaande dingen die eigenlijk per persoon anders werken, is iets wat mensen vaak vergeten: motivatie. De krachtbron waar jij je energie uithaalt om je doel te bereiken. Zelfs al heb je een fotografisch geheugen, kun je honderden kilo’s liften of ben je de snelste mens op aarde; er moet er een drijfveer zijn dat ervoor zorgt dat je richting je doel beweegt. Mensen raken echter vaak het zicht op hun doel kwijt door de obstakels die onderweg op hun pad terecht komen. Wat is je doel? Waarom wil je dat bereiken? Het is denk ik goed om tijdens eens (lang) proces waarmee je bezig bent regelmatig te reflecteren op deze vragen.
Dat obstakel, wat het voor jou als lezer ook is, is slechts een ticket dat toegang geeft tot een breder veld waar jij je droom kunt najagen. Een stap dichterbij.
Heel simpel gezegd zijn ‘t ‘gewoon’ een aantal vragen, bedacht door een of andere CITO, dat tussen jou en je doel staat. Natuurlijk, de kans dat figuren als Pythagoras, Aristoteles of de ingewikkelde begrippen in je biologieboek nog een (grote) rol gaan spelen in je leven is klein. Het huidige onderwijssysteem richt zich nu eenmaal op een grote basiskennis. Ook al ben je van mening dat je er niet zoveel aan hebt in je toekomst, is het wel één van de sleutels tót je toekomst.
Het nakijken van examens lijkt trouwens een beetje op een gokspel. Je hebt kans op een positief gevoel óf een negatief gevoel. Nee, ik heb de kans niet berekent, maar grote kans dat beide uitkomsten onjuist zijn. Op de talen misschien na, kijk je anders na dan je docent en de tweede corrector.
Vergeet niet beste mensen, ‘t zit m meestal tussen de oren…