Weer niet!!!

Ik wist het zeker. Echt al wekenlang. Het lag zo voor de hand! Er was ook geen ontkomen meer aan. Alles in kannen en kruiken. Appeltje, eitje. De buit was eigenlijk al binnen. Zoiets kon niet fout gaan! Vrolijk en ontspannen zat ik afgelopen zondagmiddag aan het water in mijn comfortabele tuinstoel te genieten van een heerlijk koel biertje in de zon. Wat een prachtige “zomerdag”. Eindelijk! Om mij heen genieten spelende kinderen van de heerlijke zomerse temperatuur. De terrassen zitten vol met lachende mannen en vrouwen en verliefde stelletjes. Op de stranden langs de gehele Nederlandse kust genieten gezinnen van deze prachtige zonnige dag. Wat een topdag! Maar zoals ik al zei. Er kon niets meer mis gaan. Onmogelijk. No Way! Opeens begint mijn telefoon te trillen en de “plings” vliegen mij om de oren. Ene “Smeets” heeft de gelijkmaker gemaakt! 1-1. Ik maak ik mij niet druk. Een tegendoelpunt incasseren hoort bij het spelletje en kan gebeuren op een mooie zomerse middag in mei. In de wedstrijd van het jaar waarin een heel seizoen op het (financiële) spel staat zal Ajax toch geen tientallen miljoenen euro’s kostende punten verspelen tegen laagvlieger en nacompetitie ploegje De Graafschap! Nee, binnen een paar minuten komt de ploeg wel weer op voorsprong en zal Ajax orde op zaken stellen zegt mijn gevoel. De “plings”, “alerts” en het getril op mijn telefoon beginnen nu een serieuze omvang aan te nemen en langzaam begin ik wat onrustig op mijn tuinstoel heen en weer te schuiven. Mijn koele biertje is lauw en smaakt niet. De zojuist nog heerlijke temperatuur begint langzaam maar zeker irritant te worden. Heel irritant zelfs. Kolere zon! Zweetdruppels vormen zich op mijn voorhoofd en rug. Mijn Teletekst-app gaat steeds langzamer. Nieuwssites zijn bijna overbelast en mijn iPhone blijft maar geluid maken en berichten ontvangen. Stapelgek wordt ik er zo langzamerhand van. De tijd begint te dringen. Mijn handen zijn klam. PSV is virtueel kampioen van Nederland zegt een nieuw berichtje. Gaan ze het geintje weer flikken op de laatste speeldag? Nee, de “Godenzonen” zullen zich herpakken en een lange neus trekken naar alles en iedereen door wie ze nu op deze bloedhete dag worden uitgelachen. Weer trilt mijn telefoon. Weer een alert. Weer een pling. Weer is PSV kampioen. Ik zak badend in het zweet achterover in mijn tuinstoel en staar naar de blauwe lucht terwijl het zonlicht mijn ogen prikkelt. Of is het de emotie die mijn ogen prikkelt? Weer Eindhoven. Weer niet!!!