“Wat geef je hem te eten?”

Stel je brengt je auto naar de garage omdat de motor steeds oververhit raakt. Als je hem de dag erop komt ophalen, zegt de monteur dat hij de oorzaak niet kan vinden. Als oplossing voor het probleem geeft hij je het advies om niet te hard te rijden, na elke 20 kilometer de auto even aan de kant te zetten om de motor te laten afkoelen en als het warmer is dan 25º Celsius de auto thuis te laten. Hierbij presenteert hij een gepeperde rekening. Accepteer je dat? Ik denk het niet.

Vreemd genoeg accepteren we dit soort benadering wel van artsen. Het is zelfs vaak zo dat in de medische wereld niet eens wordt gezocht naar de oorzaak, zoals in de psychiatrie of bij diabetes bijvoorbeeld. Er wordt een diagnose gesteld en een behandeling voorgeschreven die niet tot genezing leidt, maar slechts de symptomen bestrijdt of onderdrukt, zodat je er mee kunt leven. Uitgangspunt is niet de patiënt en diens genezing, maar de aandoening. Deze manier van werken genereert een gezondheidszorg van pappen en nathouden die gepaard gaat met ongelooflijk veel, vaak dure, medicijnen die ook nog eens het hele verdere leven moeten worden geslikt. In wiens belang is dat? Niet in dat van de patiënt in elk geval!

Een mooie illustratie van de manier van denken in de medische wereld, is hoe er wordt gekeken naar en omgegaan met diabetes. De ontdekker van de chemische samenstelling van insuline ontving hiervoor de Nobelprijs. De wetenschapper die ontdekte dat een bepaald dieet bij hypoglykemie, het voorstadium van suikerziekte, het ontstaan van diabetes kan voorkomen, kreeg die prijs niet. In de chemie gaat het principe “voorkomen is beter dan genezen” duidelijk niet op! Aan voorkomen valt ook niks te verdienen natuurlijk, terwijl suikerpatiënten een levenslange afname van insuline garanderen.

Hippokrates, de grondlegger van de Westerse geneeskunst, hanteerde een aantal basisprincipes voor de geneeskunst. Eén daarvan luidt: “Laat voedsel uw medicijn zijn, en niet medicijn uw voedsel.”. Het is opmerkelijk hoe weinig aandacht de huidige medische wereld heeft voor het belang van voeding en haar relatie tot het ontstaan van ziekten als diabetes. Ook in de studie Medicijnen wordt hieraan nauwelijks aandacht besteed. Als je je ziek voelt en naar de dokter gaat, wordt vaak niet eens gevraagd naar je eetpatroon. Des te opmerkelijker dat als je met je zieke hond bij de dierenarts komt, het eerste wat gevraagd wordt is: “Wat geef je hem te eten?”!