Op zoek naar geluk in Frankrijk

Na mijn dertigersramp, daarmee bedoel ik mijn plotseling-volledig-niet-aan-zien-komen-verbroken relatie van 7 jaar, besloot ik begin dit jaar om op zoek te gaan naar geluk in Frankrijk. Nadat ik me had verlost van zoveel mogelijk materialistische zaken, vertrok ik in mijn vrijheid, lees auto naar Tours in midden Frankrijk. De bestemming in Frankrijk om accentloos Frans te leren, kortom grappig genoeg equivalent van Haarlem, mijn “thuisbasis” in Nederland. Eigenlijk met maar 1 doel voor ogen, mijn hart volgen en proberen te doen wat me in Nederland nooit is gelukt, werk vinden in de wijnindustrie. Van mijn passie mijn werk maken, dat lijkt me het mooiste wat er is. Na 3 maanden in Tours, waarvan een aantal weken op Franse cursus ging het Frans me steeds beter af. Na vele wijnevenementen te hebben afgestruind in de Loirestreek en ongeveer 50 sollicitatiebrieven verder, had ik uiteindelijk 3 sollicitatiegesprekken weten te regelen. Ik heb genoten van ieder gesprek, want reken er maar niet op dat het net zo’n kruisverhoor is als in Nederland. Een rondleiding op een wijngaard, wijn proeven en praten over wijn, dat was de grove lijn van een sollicitatiegesprek. Uiteindelijk een baan bemachtigd in Sancerre, dat samen met Pouilly-fumé op mijn nummer 1 staat als het gaat om witte wijn. Het begin van vele uitersten voor mij, want wat is het leven in Sancerre anders dan mijn leven was in Nederland. De hectiek van werken in Amsterdam, altijd file, versus 4km van je werk afwonen en het ergste dat kan gebeuren is dat je achter een wijntractor blijft steken, waardoor je zeker 5 minuten vertraging oploopt. Van badge naar prikklok. Van eeuwige te strak geplande deadlines, naar “pas de soucis” Fransen met eeuwigdurend geduld. Van een paar maanden van tevoren geplande borrel naar iedere dag een glaasje wijn voor de lunch met het team op de wijngaard. Maar ook van bruisend centrum naar dorp met slechts 1.000 inwoners, van oneindig veel soorten kroegen naar stamkroeg waar iedereen de enige “petite hollandaise” die op een wijngaard in Sancerre werkt, kent. Ik geniet van de kans die ik heb gekregen om te ervaren hoe het is om te leven en werken in een dorp dat maar draait om 1 ding: wijn. Elke dag leer ik meer over wijn en de Franse cultuur, elke dag lachen mensen mij “toe” om mijn Franse accent en elke dag op werk maak ik mensen blij met wijn. Dat had ik nooit durven dromen. Ik weet het nu zeker, zo’n ervaring maakt je rijker dan welk geldbedrag ook.