Keuzestress

Als kind denk je dat je alles kunt worden wat je maar wilt. Gevoed door ouderlijke overwaardering probeer je musicalster te worden terwijl je zo amuzikaal bent als een ongestemde blokfluit en je armen en benen nooit in een gelijk ritme kunnen bewegen. Maar ja, je kan zo leuk acteren dus proberen maar. Eveneens denk je uiteindelijk wel topsporter te kunnen worden als je maar genoeg je best doet. Dat je tijdens schoolgym een theekransje hield met vriendinnetjes midden op het voetbalveld of vanwege fake ongesteldheid lag te zonnen terwijl iedereen aan het sporten was negeer je voor het gemak maar even.
Op zich een prima uitgangspunt: Dream big, the sky is the limit. Naarmate je ouder wordt kom je er achter dat je toch eigenlijk niet echt bijzonder getalenteerd bent en het moet gaan doen met gemiddelde kwaliteiten. Maar wat ga je doen met die gemiddelde kwaliteiten? Als hoogopgeleide vrouw kun je tegenwoordig allerlei kanten op. Maar wat moet je dan in godsnaam doen?

Ontzettend heerlijk is het op zo’n punt in je leven om Downton Abbey te kijken. Engeland tijdens het begin van de 20e eeuw, een klassensysteem, lekker overzichtelijk. Werd je arm geboren? Dan stierf je waarschijnlijk ook arm.
Als vrouw op stand een beetje mooi zijn in je corset en wachten op een man die je, zonder ooit het bed met je te hebben gedeeld, ten huwelijk vraagt. Kinderen baren, beetje paardrijden en thee drinken met andere dames van adel. Vrouwenemancipatie? Hou toch op. Laten we het lekker simpel houden. Niks geen Tinder, kat en muis spelletjes of gemixte signalen als het om daten gaat. Eerst trouwen en dan komt de rest wel. Hoef je ook niet altijd je benen te scheren of te lachen om zijn stomme grappen in de hoop dat het een serieuze relatie wordt.
Maar opties als het om werken en studeren gaat had je niet. Vreselijk natuurlijk, voor die meiden destijds. Die hadden graag willen ruilen. Ik zeg altijd maar Waar het paard aangebonden is, moet het vreten dus laten we er in godsnaam het beste van maken. Veel keuze betekent veel opties. En met een man trouwen zonder een grondige keuring vooraf is misschien toch een beetje eng. Veel fijner is het als hij je gemiddelde kwaliteiten accepteert. Kun je lekker in het gras zonnen terwijl hij fanatiek aan het voetballen is zonder dat jij je ongesteldheid hoeft te faken.