Ik vind een beetje liefde

Steeds vaker lees ik met verbazing en plaatsvervangende schaamte reacties op social media met betrekking tot bepaalde nieuwsfeiten. Het gebruik van scheldwoorden worden niet geschuwd, evenals toewensen van terminale ziekten naar de medemens. En wanneer men daar op aangesproken wordt, verschuilt men zich achter… jawel, vrijheid van meningsuiting.

Zo was daar vorig jaar een zekere jongeman die het nodig vond om de dodenherdenking te verstoren door te gaan schreeuwen. In een poging zijn daad goed te praten, zette hij op Facebook: ‘We leven in vrij land en ik heb vrijheid van meningsuiting, dus snap de reacties niet.’
Daar waar hij niet begreep waarom we dodenherdenking houden, snapte ik niet goed waarom vrijheid van meningsuiting hiervoor werd gebruikt.

Wat verser in het geheugen is de situatie van de opgepakte columniste Ebru Umar.
Wat je ook van haar vind, ze heeft wel lef! Althans, dat vind ik. Dat maakt niet dat ik het ook automatisch met haar eens ben. Ik vind haar stukken over het algemeen erg provocerend, een tikkeltje richting het haatzaaiende en wat haar uiteindelijke boodschap is, is mij niet altijd duidelijk.
Desalniettemin vind ik haar geen hoer, hoeft ze van mij niet direct dood en als dat wat ze schrijft mij irriteert, dan lees ik het niet.
Ebru verschuilt zich ook achter de wet van vrijheid van meningsuiting, wat voor een schrijfster erg prettig is. Echter doen haar tegenstanders dat ook.
En dan is daar satire. Bij satire wordt op een humoristische manier maatschappijkritiek aan de kaak gesteld.

De Speld plaatste kort na de aanslag op Charlie Hebdo een satirisch stuk.
Na het stuk gelezen te hebben bleef bij mij een ongemakkelijk gevoel hangen. Ik reageerde daarom ook dat ik het stuk te snel, te hard vond. Hierop werd gereageerd met dat ik “‘smoest leren begrijpend lezen” en zelfs iemand die vond dat ik een “agtelijke moggool” was.
Nu vraag ik mij toch af, wanneer is het een mening en wanneer is het een belediging? Mag een mening wel een mening zijn wanneer het een mening is die haaks staat op die van anderen? En valt beledigen dan ook onder vrijheid van meningsuiting? Ach nee, dat is natuurlijk satire, waardoor het automatisch valt onder… Jawel, vrijheid van meningsuiting.
Persoonlijk vind ik dat een beetje liefde wel op z’n plaats is. Dat is mijn mening. Dat is pas vrijheid.