Humor van de bovenste plank

De vrijheid van meningsuiting staat onder druk. Haar oproep om toch vooral seks te hebben met de president van Turkije leverde Ebru Umar een onvrijwillige verlenging van haar vakantie op. De reacties zijn heftig. Een cartoon waarop dezelfde president een onschuldig twittervogeltje seksueel misbruikt steunt op de sympathie van velen. Sterker nog, cabaretiers en politiek commentatoren buitelen over elkaar heen om nog grover en kwetsender te worden. Alles in naam van de vrijheid van meningsuiting. Toch vraag ik me af, heeft dat ooit gewerkt? Kwaad met kwaad vergelden.

Bij Pauw pleit Ebru Umar om nieuwe Nederlanders een verklaring te laten ondertekenen dat ze de Nederlandse waarden en normen zullen RESPECTEREN. Kennelijk denkt ze echt dat mensen dan inzien dat die waarden en normen beter zijn. Dat zijn ze ook, maar een verklaring zal mensen daar niet van overtuigen. Alleen wanneer wij er naar blijven handelen, ook en vooral wanneer deze waarden en normen onder druk komen staan, zullen anderen kunnen gaan zien dat je het ook ergens over oneens kunt zijn zonder elkaar de hersens in te slaan.

Ebru Umar concludeert dat de integratie met behoud van onze eigen cultuur is mislukt? Ze is verbijsterd dat 70% van de in Nederland wonende Turken op Erdogan heeft gestemd. Misschien heeft ze gelijk en hebben we onze eigen waarden en normen nog niet goed begrepen. Is onze eigen cultuur wel sterk genoeg om naast andere culturen overeind te blijven? Dat zal toch wel? We hoeven ze toch niet te overtuigen van ons gelijk? Ze zijn al lang overtuigd. Wie een oorlog met bomaanslagen heeft meegemaakt weet dat de pen een beter wapen is.

Zo zien we hoe normen en waarden werken. Je mag de boom op zijn vruchten beoordelen. Aangezien er honderdduizenden naar Europa vluchten om een beter leven te krijgen, kunnen we zien welke normen en welke waarden superieur zijn. Alleen weten we dat kennelijk zelf nog niet. Waarom anders zou je nog meer willen schelden en kwetsen. We zullen daarmee onszelf alleen maar omlaag halen. Boosheid vergroot alleen maar de kloof tussen mensen. Er is genoeg op Erdogan aan te merken dat je niet hoeft te schelden om kritisch te zijn. Misschien is dat wat we moeten doen. Kritisch zijn en uitleggen waarom het beperken van persvrijheid zo gevaarlijk is. Ook voor Erdogan zelf. Niemand is zo sterk dat hij de absolute macht over anderen kan dragen. Dat zou niemand moeten willen.