Een nieuwe wereld

Soms vind ik het heel prettig om naar details te kijken. Om vormen en mensen in mijn omgeving opnieuw te bekijken en bewonderen, alsof ik een kind bent dat alles voor het eerst ziet. Ik zoek het vaak niet eens op, het overkomt me gewoon. Ik bekijk of beluister iets en plotseling is dat dat ene ding of die ene mens de hele wereld geworden. Dan lijkt het alsof ik de wereld een beetje ont-dek.

Vaak ben ik in het dagelijkse leven bezig met de inhoud van dingen. Niet de kleurverschillen van iemands mond, maar welke informatie die persoon geeft. Niet de weerspiegeling van de bus, maar of het de bus is die ik moet hebben. Niet de vioolmelodie van het nummer, maar of het al het moment is dat ik moet dansen.

En opeens zie ik het wel. Opeens hoor ik het verschil. Informatie die mijn zintuigen altijd al opvangen en direct verwerken in bruikbare categorieën, wordt opeens nutteloos. Het gaat om de vorm. Ik verwonder mij over de kleine dingen en daar sta ik vaak letterlijk bij stil. Maar vanbinnen beweegt alles door. Mijn zintuigen worden scherper, ik probeer alles op te vangen. Ik kan me er uren in verliezen.

Je verwonderen kost tijd. Het is een open manier om door de wereld te gaan. Het zou veel makkelijker zijn om alles en iedereen direct in een hokje te stoppen, zodat je door kunt met je leven. Dan heb je geen last van rafelrandjes, buitendebootvallers, ongecategoriseerde frutsels en ondefinieerbare mensen. Net als iedereen, doe ik dat ook. Soms bewust, vaak onbewust. Je hersenen zijn immers zo geprogrammeerd. Ze nemen informatie op en filteren wat belangrijk voor ze is. Alles waar ze een hokje voor hebben, wordt weggezet. Alles waar ze geen hokje voor hebben, is potentieel gevaar. Als we eerst alle informatie heel gedetailleerd zouden bekijken, zijn we veel te laat met onszelf beschermen. Zou jij een kind midden op straat naar de weerspiegeling van de bus laten kijken of trek je hem toch uit z’n verwondering?

Maar ik ben niet in gevaar. Meestal niet. Tussen het stressen, haasten, beschermen, gevaar afwenden, inschatten en incasseren door, zijn er nog zeeën van tijd om de wereld om me heen te bewonderen. En ja, dan mis ik af en toe wel eens m’n bus, m’n cue op de muziek of belangrijke informatie. Maar ik krijg er zoveel moois voor terug.