Een bijzondere ervaring als railcateraar

Dag allemaal. Deze column gaat over een heel bijzondere ervaring die ik onlangs heb gehad tijdens één van mijn diensten bij de railcatering, en die wil ik dolgraag met jullie delen.
Ik was mijn gebruikelijke enthousiaste en vrolijke zelf, gezellig onze
werkzaamheden te verrichten, tot iemand mij aansprak. Hij gaf me een heel bijzonder compliment dat gericht
is aan de railcatering in het algemeen: ‘Ik reis al een tijdje tussen Utrecht en
Heerlen waarbij ik heel veel van jouw collega’s van de railcatering tegenkom en ik moet zeggen dat het gevoel dat ik krijg bijzonder positief is en ik niks anders kan dan jullie bewonderen. Door jullie vrolijkheid en beleefde gesprekken en aanstekelijke glimlachen krijg ik weer hoop en vertrouwen in de mensheid en bedenk ik me dat de wereld er niet zo erg aan toe is als ik had gedacht.
Jullie brengen de menselijkheid in de mens weer terug, jullie geven ze een goed gevoel, mij incluis, jullie zorgen ervoor dat de mensen zich beter gaan voelen over zichzelf.
Ik heb zelf kanker en probeer het beste te maken van mijn leven en probeer positief te kijken naar de toekomst en mensen te begroeten met een lach, ook al krijg ik ersoms geen terug. Dankzij
jullie heb ik er weer zin in en geloof ik dat er mensen op deze wereld rondlopen die het leven met een lach tegemoet zullen lopen en beleefd en respectvol met de medemens omgaan.’
Ik heb sprakeloos naar de woorden van deze man van bijna 80 geluisterd. Ik wil mijn collega’s op het hart drukken dat wat wij doen in de trein, meer is dan alleen maar productverkoop. Wij zijn
vrienden van de treinreizigers, bieden een luisterend oor, voorzien ze van advies
als ze daarom vragen, geven ze een beter gevoel over zichzelf en veranderen hun kijk op de wereld.

Want zeg nou zelf: Wie ons een keer in actie heeft gezien op de trein, wil daarna niks anders meer!