Een aalmoes non pas moi encore

Harrie Schröder 20 mei 2016

We waren met vrienden een lang weekendje naar Antwerpen geweest. Lekker even weg met de Pinksterdagen genieten van de Belgische gastvrijheid.
Er stond wel een koude wind ,maar de ambiance van Antwerpen met zijn mooie stadhuis en gezellige kroegjes maakte dat je de wind niet zo voelde.
Wij waren ook aan de Schelde waar een evenement plaats vond van kleurrijke omgebouwde caravans en bestelbusjes tot eetkeukens van Thai en Mexicaans tot Belgische frieten.
Het straalde een jaren 70 sfeer uit , gewoon geweldig gezellig.

Enfin , wij zaten avonds in een gezellig kroegje, dicht bij het prachtig oud centraal station in de diamantenwijk, we keken onder het praten door naar buiten om mensen te bekijken.
We zien dan een vrouw die aan veel voorbijgangers brutaal geld vraagt en gaat ook de dun bezette terrasjes op om daar ook geld te vragen.
Het was geen bedelen meer maar onbeschoft als of het de gewoonste ding van de wereld was.
En je zag dat sommige mensen er zich geen raad mee wisten en of geld gaven of paniekerig door liepen.

Iedereen kent dit wel als men op vakantie is of wel eens in grote steden komt. Zo ook toen wij een keer in Tormolinos Spanje waar een “kreupele” jonge man ons in het Engels om geld vroeg. Ik gaf hem niks waarop hij met een sarcastische ondertoon zij ” thank you”.
IK kon hem op dat moment wel een klap verkopen , want waarom moet ik mij schuldig voelen als ik niks geef en vooral omdat we hem later normaal zagen lopen.

We kennen allemaal zo langzamerhand dat gevoel wel ,als je net boodschappen gedaan heb en er staat buiten weer iemand, die niet gitaar kan spelen, met een droevige blik en een petje op de grond.
En dan zou jij als het goed is je schuldig moeten voelen , omdat jij een volle boodschappentas heb.

En waar ik me dan nog het meeste aan erger zijn de z.g.n. "alternatieve " , dus mensen die denken dat alle mensen van goede wil zijn, die er niets van gezegd kunnen hebben als je zegt dat het knap hinderlijk is dat gedoe aan de ingang van de winkel.

Dus ,dit alles zo maar even tussendoor , ga eens lekker een weekend naar Antwerpen en geniet van de geneugten des levens.

Proost