De weg naar Herstel

Mijn weg

Mijn pad ging langs pieken,
En dalen

Maar nu is de weg recht,
Zonder bochten en kruispunten.

Ik passeer geen grenzen
Want ik weet dit is mijn weg

Een, twee ….. maal scheepsrecht?
Mijn eerste psychose werd veroorzaakt doordat ik worstelde met mijn identiteit. Nu weet ik, dat ik biseksueel ben. Ook wilde ik mij losmaken van m’n moeder, met wie ik een hechte band had. Ik ben 3 maanden opgenomen geweest. Door de medicatie en hulp van familie en GGZ kon ik na een jaar zelfs weer m’n HBO studie Communicatie oppakken. Ik was ervan overtuigd, dat de psychose eenmalig zou zijn en ik dacht, dat wanneer het mogelijk was om met de medicijnen te stoppen, ik ook genezen zou zijn. In mei 2014 had ik mijn medicatie in overleg met m’n psychiater afgebouwd. Dit was vlak voor mijn afstudeerscriptie. Deze scriptie gaf mij heel veel stress. Uiteindelijk moest ik de scriptie herkansen in augustus. Ik voelde me depressief, zelfs toen ik slaagde voor mijn studie. Om hieraan te ontsnappen vulde ik dit op met allerlei ‘spannende’ activiteiten. Ik raakte daarvan zo van slag, dat ik daardoor in een psychose raakte.
Voor de tweede keer werd ik opgenomen ( nov. 2014) en weer voor 3 maanden. Mijn oude medicatie sloeg niet aan en er werd lang geëxperimenteerd om de goede medicatie te vinden. Uiteindelijk kreeg ik lithium, die mij ondanks de bijwerkingen stabiliseert.

Hoog sensitief

Herstel betekent voor mij nu, na mijn tweede psychose in 2014, beter leren omgaan met mijn hoog sensitiviteit. Hoewel hoog sensitiviteit vaak niet wordt erkend in de psychiatrie, heeft dit begrip voor mij veel betekenis. Toen ik erachter kwam dat ik hoog gevoelig was, begreep ik opeens de gebeurtenissen, die me soms overkwamen. Ik begreep mijn snelle overprikkeling. Ik moet niet teveel plannen op een dag om deze overprikkeling te voorkomen..

‘Ik weet hoe mooi je bent’

Schrijven is een groot onderdeel van mijn herstelproces. Mijn boek ‘Ik weet hoe mooi je bent’ is het laatste stukje in mijn herstelproces. Bij het schrijven geef ik mijn gedachtes een plekje. Dit is rouwverwerking. Je rouwt om wat je hebt meegemaakt. Iedere psychose brengt nieuwe ervaringen en inzichten.
Daarnaast geeft het schrijven ook voldoening; het houd je bezig en je gedachtes scherp.
Tot slot vind ik het fijn als ik anderen kan helpen met mijn boeken, teksten of gedichten. Het maakt mij vrolijk als men wat heeft gehad aan mijn publicaties.