Daten is weten

Daten is vandaag de dag bijna verworden tot iets dat past in het rijtje: boodschappen doen, afwassen en eten. Waar mijn grootjes vroeger discreet een oproepje in het lokale suffertje lieten plaatsen met belachelijke teksten als: Erudiete man die graag een wijntje drinkt en veel reist, zoekt charmante slanke dame die met hem de wereld kan ontdekken of: Lieve, intelligente en goed verzorgde vrouw van zestig zoekt lieve man waarmee ze samen passioneel kan vrijen, genieten van kunst en ‘last but not least’ van het leven, zit nu bijna ieder zichzelf respecterende single op tinder of een andere datingapp. Nou ja, iedere single. Ook behoorlijk wat mensen die getrouwd zijn of reeds een partner hebben kunnen de lusten van datingapps nauwelijks weerstaan weet ik uit betrouwbare bronnen. Het is ook zo lekker makkelijk hè? Je dropt een paar foto’s en de vleeskeuring kan beginnen. Al swipend kom je erachter hoe je in de markt ligt en wie je wel of niet zou kunnen krijgen. En dat alles zonder een openingszin of de kans op een blauwtje. Tel uw zegeningen zou je zeggen. Maar toch wringt er iets: De drempel is zo laag geworden. Waar blijft het flirten in de trein, supermarkt of op het werk? Natuurlijk verdwijnt dat nooit helemaal. Maar het elkaar bespelen met lichaamstaal en het spel der verleiding in ‘real life’ is grotendeels vervangen door mooie foto’s plaatsen en catchy berichten sturen naar jouw match. Ik vrees dat de volgende generatie niet meer weet hoe je ‘face tot face’ een leuk gesprek aangaat en iemand verlegen mee vraagt voor een drankje of diner. En ook dat jongemannen die hun hersens kraken op mooie openingszinnen snel tot een uitstervend ras zullen behoren. Begrijp me niet verkeerd: ik ben niet van "vroeger was de lucht nog schoon en porno smerig," maar ik moet erkennen dat de diepgang qua veroveren van een mogelijke partner langzamerhand verdwijnt. Of dat erg is laat ik aan u waarde lezer over. En onthoudt goed daten is weten! Of toch niet?