Beste Sylvana Simons,

Graag zou ik even met je willen babbelen. Gewoon even een onderonsje tussen een zwarte en witte vrouw. Ik weet dat je het woord ‘zwarte’ niet prettig vindt. Dat begrijp ik echt wel. Ik vind het ook niet fijn als mensen tegen mij zeggen: ‘meid, wat zie je wit.’

Maar als volwassen vrouwen onder elkaar gaan we even niet over dit soort dingen vallen. Ik bedoel het namelijk niet negatief. Voor mij telt de buitenkant sowieso niet. Het maakt me geen donder uit of iemand een gele, rode, bruine, groene, zwarte of witte huidskleur heeft. Ik beoordeel iemand op zijn karakter en op zijn of haar gedrag. Voor mij staat namelijk vast dat iedere huidskleur zijn foute types kent. Maar afijn, genoeg over huidskleuren, geaardheid, geloof of afkomst. Dat we daar geen onderscheid tussen mogen en moeten maken, dat is gelukkig al in de Nederlandse grondwet vastgelegd.

Ik wilde hier alleen maar even aangeven dat ik je politieke inspiraties bewonder. Toch heb ik ook mijn vraagtekens bij je drijfveren gezet? Is het de Zwarte Piet kwestie die jou hiertoe heeft aangezet? Of de slavernij geschiedenis? Is het een nieuwe spreekbuis om jouw ideeën hierover te ventileren? Ik hoop dat je dit onderbuik gevoel bij mij kunt wegnemen, want anders zou het echt heel jammer zijn. Je bent goed bespraakt en zeker niet dom en ik hoop dat je deze waarden gebruikt voor iets moois in de maatschappij.

Iets positief benaderen, is denk ik hiervoor een goede insteek. Leg dus niet de focus op wat er ooit in het verleden is fout gegaan, maar toon juist de dingen die goed gaan in het heden. Er is een nieuwe generatie, zij zijn de toekomst. Zij moeten die saamhorigheid opnieuw voelen.
‘Tolerantie is onze valkuil geworden’, zeg je. Vergeet niet, dat die zelfde tolerantie ook onze redding kan zijn. Belangrijker dan jouw of mijn mening.

We zijn allemaal Nederlanders en we willen allemaal leven in een vreedzaam land. Verdeeldheid wordt gezaaid door mensen. Misschien kun je je hiervoor inzetten? Dat we stoppen met onszelf of een ander in een hokje te plaatsen. Dat we reageren als mens naar mens. Dat we stoppen met kijken naar de buitenkant? Maar puur kijken naar het gedrag en de bedoelingen van een persoon. Zonder daarbij je eigen gevoelens mee te laten spelen? Als je dat zou kunnen, dan voorzie ik een groot politica in je.