Vrijgevochten Vrijheid

Liberté, égalité et fraternité. Vrijheid, gelijkheid en broederschap. Dit zijn de grondwaarden van de Franse Revolutie in 1789 en in de ogen van velen nog steeds de onomstotelijke pilaren waar een naar behoren functionerende samenleving zich op zou moeten berusten. In theorie. In werkelijkheid? De mens lijkt heden ten dage vervallen te zijn in een neerwaartse spiraal van inperking van persoonlijke vrijheden van de ander, een scheefgetrokken norm van wat gelijkheid zou moeten zijn en broederschap lijkt alleen van kracht te zijn op gelijkgestemden onderling.

We lijken de hunkering naar een betere wereld te zijn verloren, of pretenderen in ieder geval iets dergelijks door te stellen dat er zoiets bestaat als de ander en wij. Het is precies dat onderscheid dat sommigen bewust en anderen in hun onderbewustzijn maken dat veroorzaakt dat we mensen dus per definitie niet als gelijken kunnen zien, of niet willen zien, omdat mede daardoor een versimpelde vorm van cultuurrelativering mogelijk is; de perceptie dat een cultuur geciviliseerder/meerderwaardig is ten opzichte van een andere (sub)cultuur. Dit zorgt er uiteindelijk voor dat de mens kennelijk in staat is om een asielzoekerscentrum aan te vallen, LHBT’s te terroriseren tot het punt van zelfmoord en zelfs complete aanslagen te plegen op Parijs, Brussel, Istanbul, etc. Is dat wat we willen? Onze medemens in hokjes proppen waar zij niet in past tot het punt van allerlei vormen van radicalisering? Aristoteles zei eens dat de mens gemaakt is om een sociaal dier te zijn. We hebben interactie en vernieuwing nodig om het leven interessant te houden. Laten we de wijze man navolgen en cultuuruniversalisme omarmen, nu het nog kan.

De geschiedschrijving heeft mij altijd geboeid omdat het legio aan politieke processen blootlegt die al gebeurd zijn; we kunnen er met z’n allen iets van leren om onze toekomst en die van de generaties na ons zo rooskleurig mogelijk te maken. Als ik nu om me heen kijk dan bekruipt me een gevoel van onmacht en stupiditeit; racisme, elitarisme, nationalisme, maar bovenal wantrouwen en machtspelen. Hebben we dan niets geleerd van de afgelopen 2000 jaar oorlog en haat?

Er is al genoeg ellende op de wereld, laten we dat kleine beetje dat we kunnen doen om de positiviteit te benadrukken dan ook vol overmacht doen, en niet louter passief afwachten op wat komen gaat.

We All Benefit.
T.S. Osman, 10/04/2016