Vriendelijkheid schokt de reiziger

Muisstil was het in de trein. Mijn overbuurvrouw sloeg vol overgave haar meegenomen Libelle een bladzijde verder. Een meneer links van mij was, zo te zien, de avond ervoor laat naar bed gegaan en zijn vrouw, die links tegenover hem zat, was rustig het landschap aan het bekijken. Tot zover een rustige coupé, terwijl ik me geeneens gestationeerd had in een stilte coupé — heerlijk.

De trein baande zich een weg door de polder. Nog steeds was iedereen rustig, op een enkeling na, maar ja, je kunt ook niet alles perfect hebben in het leven.
Opeens klonk er een mooie, vrouwelijke stem door de ietwat schelle boxjes in de trein:

"Dames en heren, hier volgt een mededeling. Zometeen komen er conducteurs langs. Mocht u extra reisinformatie willen hebben, vraag het de conducteurs. Ik wens u nog een prettige reis."

En weg was de stem. Het moment erna was goud waard. Mensen keken elkaar aan, de ene wenkbrauw nog hoger dan de andere. Het bleef een paar seconde stil… De Libelle, die mijn overbuurvrouw waarschijnlijk al 20 keer had gelezen, lag naast haar op de stoel. Mijn buurman aan de linkerkant was plotseling klaarwakker, en zijn vrouw rechts tegenover hem keek schuchter de coupé door.

Je voelde dat de hele coupé aan het denken was. Zelfs het drukke meisjes aan de andere kant van de coupé had haar klaagzang even op pauze gezet.
Plotseling had iedereen het bericht, klaarblijkelijk, verwerkt. Het werd een drukte in de coupé. Zelfs de meest introverte reizigers deden hun oortjes uit om het voorval te bespreken. Want, waar kwam die vriendelijkheid vandaan? En komen ze alleen maar langs voor het geven van informatie? En is het niet gewoon een combinatie van info geven en kaartjes controleren?
Mijn buurman aan de linkerkant had gelijk al een verklaring, waar hij zijn vrouw gerust mee kon stellen: “ProRail wordt van de staat, dat willen ze niet. Daarom geven ze ons nu wat meer vriendelijkheid.”

Ik genoot van het tafereel. Mensen gingen plotseling met elkaar praten. De koptelefoons werden uitgezet, en de Libelle bleef onaangetast liggen op de stoel. Het werd een gezellige boel in de trein.
Beste NS, willen jullie vaker een apart bericht omroepen? Het draagt bij aan een mooiere samenleving.