Voetbal uit de kast!

Wat is het toch in het hedendaagse voetbal? En beperkt het zich überhaupt tot voetbal? Om een of andere reden is het nog steeds een taboe en “Not done” om als topsporter maar zeker als voetballer er voor uit te komen dat je homo- of biseksueel bent. In het hypocriete “voetbal-mannen-hetero-macho-stoerdoenerij-wereldje” is iedereen te angstig om vrijuit te zeggen en te tonen hoe iemand echt is. Jezelf zijn wordt niet geaccepteerd want als je afwijkt van de “norm”, gehanteerd door mannen die vaak nog leven en denken in de tijd dat voetbal werd uitgevonden, dan heb je een redelijke kans dat je direct wordt aangepakt, genegeerd en weggepest. Tonen en pochen hoe welgesteld en goedgevormd je bent is heel normaal en alom geaccepteerd. In topsport zijn er sowieso maar weinigen die voor hun seksuele geaardheid uitkomen. Tennisster Martina Navratilova, zwemmer Ian Thorphe en bokser Orlando Cruz zijn uitzonderingen die na veel twijfel uit de sportieve kast zijn gekomen. John de Bever en Thomas Hitzelspuger (VFB Stuttgart en Aston Villa) kwamen pas na hun actieve voetbalcarrière er openlijk voor uit van de herenliefde te zijn. Zondag maken enkele voetbalspelers van Excelsior uit Rotterdam in de thuiswedstrijd tegen SC Heerenveen een statement door met “regenboogveters” in hun schoenen te spelen en zo openlijk duidelijk te maken dat zij vóór homoacceptatie zijn. Persoonlijk heb ik niet het idee dat een paar felgekleurde veters veel zullen gaan veranderen in de gedachtegang van veel voetbalsupporters maar het is een mooi gebaar. Als je kijkt hoeveel mensen er tijdens een gaypride in steden zoals Amsterdam, Berlijn of Sao Paulo bijeenkomen dan rijst toch de vraag of daar nou echt geen (top)voetballers tussen lopen? In het dagelijks leven komen wij homo en/of biseksuele mannen en vrouwen en transgenders tegen in de supermarkt, op het werk, in onze vrienden- en kennissenkring maar in het voetbal zou dit niet zo zijn? Daar wringt een beetje de schoen, al dan niet met een regenboogveter erin. Zodra er iets meer tolerantie en acceptatie komt in het voetbal dan is het wachten op de eerste topvoetballer die gedurende zijn carrière durft op te staan en te zeggen; ik ben homoseksueel. Pas dan zal er een grotere vorm van acceptatie plaats vinden en tot die tijd zullen we het moeten doen met gekleurde veters, KNVB boten tijdens de Canal Pride in Amsterdam of meningen van oud-voetballers en analisten in voetbalpraatprogramma’s. Tot die tijd komt er geen voetbal(ler) uit de kast!