Sex met die kale

We hebben er zin in. Vanavond zijn we even kindloos en willen we weer even ouderwets gaan stappen in de stad. Zo’n 13 jaar geleden was de stad in het weekend ons "thuis" en lagen wij niet in bed voordat de vogeltjes weer vrolijk zaten te fluiten en de zon naar ons lachte. De hele nacht stonden wij te dansen op de soms vreselijke muziek, maar dat leek ons toen niet te interesseren. We hadden overal plezier.

Enthousiast lopen wij een kroeg in, klaar om weer te feesten zoals vroeger, weer te dansen tot in de vroege uurtjes en met blaren op de voeten naar huis te lopen. Eenmaal aangekomen op de dansvloer is het gevoel toch iets anders dan toen. Het soort muziek begint mij al snel te irriteren, de studenten om ons heen struikelen in mijn optiek iets te vaak, en in slow motion zag ik het bier al over mij heen komen. Heerlijk zo’n broek nat van het bier, de aroma’s van het bier kwamen mij tegemoet. Net als ik mij erover heen probeer te zetten, komt er een bijzonder muziekje voorbij. Het refrein bestaat uit wel zes woorden: "Ik wil sex met die kale!" Alle feestganger (mannen en vrouwen) zingen uit volle borst de tekst enthousiast mee. Demonstratief staan we stil. Zullen ze enig idee hebben van wat ze zingen? Ik kijk een vriendin van mij aan en zij mij… We voelen hetzelfde. Het is niet meer zoals vroeger, het wordt niet meer zoals vroeger. Het verstand wat ik verloren ben tijdens mijn puberteit heeft zich in kwadraat vermenigvuldigd terwijl ik zwanger was van mijn dochter. Ik zie mijn dochter al in mijn verbeelding staan, tussen de party animals, de drank en de geweldig inspirerende teksten. De onbezorgde tijden zijn niet meer. Maar ach, het is met mij ook weer goed gekomen.