Rudi Carell en Wim Kan zouden zich omdraaien

Ik vind Duitse humor ook niet om naar huis te schrijven maar…

Hopelijk hebben de EU landen een plan B klaar liggen want als de Turken al niet tegen een Duitse satire kunnen, die meestal zo flauw zijn dat je spontaan een beetje zout over moet strooien , ja dan is de urgentie van een plan B toch wel geboden.

De Nederlander en Duitse showmaster Rudi Carell had het al ondervonden in 1987 met de Iraanse Khomeini.

Der Rudi kon over alle staatshoofden en politici satire maken en meerdere malen werd ook de Paus op de hak genomen.
Angela Merkels voorganger Helmut Kohl en iconen zoals Willy Brandt vonden het bijna een eer om genoemd te worden in Rudies Tagesschau. Het was een satire die een grote glimlach tevoorschijn op je gezicht toverde het kon zonder dat men er ook maar iets achter zocht, het was satire toch!
Maar in1987 viel een satire over Khomeini niet goed in Iran met als gevolg een diplomatieke crisis tussen Duitsland en Iran.

En nu is er weer een ego gekrenkt in Turkije ,meneer Erdogan vindt zich geen geitenneuker.
En nu wil hij uitmaken wat wel en niet kan in een Europese satire.
Dus censuur zoals in Turkije.

En nu denken wij Nederlanders dat zal hier nooit kunnen maar als men de heer Mark Rutte goed beluisterd die zegt "we zijn afhankelijk van de Turken in het vluchtelingen vraagstuk ". We moeten rekening met hem houden ,volgens Rutte.

We hebben het al eens gezien na de moord op Theo van Gogh toen de omroepen en de dames en heren cabaretiers bang waren om nog grappen te maken over moslims.
De zomer komt er aan en de vluchtelingenstroom komt weer opgang.

En dus zal het ook niet lang duren dat vrouwen en jonge meiden een lange broek moeten aantrekken ,ook al vallen de mussen dood van het dak, omdat een "bevriend "land en vluchtelingen er niet tegen kunnen.

Dus kom op met plan B ook en vooral een Nederlands plan want een Rudi Carell en politici die hun rug nog recht kunnen houden hebben we niet meer.

En als ik even mag nahaken ;
De grootste satire is wel dat men tegenwoordig met geld strooit en niet eens weet waar het aan besteed wordt, laat staan gecontroleerd wordt waar het blijft.
Het is een grote “Kan niet waar zijn “.