Over betweters en wijsneuzen
Een paar weken terug hadden we het gemunt op de zogenaamde “taalverbeteraars.” Dit zouden echt de meest onaangename mensen in hun soort zijn. Een ander soort zijn de “betweters”. Sommige van deze betweters profileren zich in een bepaald vakgebied, bijvoorbeeld wiskunde. Andere betweters maken gebruik van alle vakgebieden.
Toevallig ben ik de laatste tijd veel bezig met het schrijven van teksten en dit gaat niet zonder slag of stoot. Ik heb namelijk toch een interne angst gecreëerd die de “transformatie naar een zeikende en zeurende taalverbeteraar” heet. Misschien denk je dat ik wat hoog van de toren blaas, maar niets is minder waar. Ik merk dat ik taalkundig commentaar begin te creëren, waarvoor ik me toch eigenlijk diep schaam. Vindt is met dt, niet alleen met t, omdat bladiebladiebla. Tja, dit was niet hetgeen wat ik voor ogen had toen ik me ging richten op het schrijven van teksten. Maar het zou toch zonde zijn, als ik niet kan schrijven, omdat ik anders verander in een “taalcorrigerende heks.”
Betweters, taalverbeteraars, wijsneuzen en al dat soort type mensen die jou het leven een ramp maken door jou continu te verbeteren. Zouden deze mensen jou echt expres willen kleineren en het leven zuur maken? Ik denk het eerlijk gezegd niet. Ik denk dat er nog een eigenschap in het spel is, waar de meeste mensen nog niet aan hebben gedacht, laat staan in verband gebracht met dit hele gebeuren. Deze eigenschap draagt de naam perfectionisme.
Perfectionisme is een eigenschap die waarschijnlijk toch bij veel van dit soort onaangename mensen voorkomt. Vaak kun je dit wel herkennen aan perfectionistisch gedrag door het bekritiseren van teksten of de mensen die altijd weten waarom je dit en dat moet eten (de typische gezondheidsfreaks). Dan zijn daar ook nog de mannen die geen tegenspraak dulden als ze met een uitgebreide voetbalanalyse bezig zijn.
Dit soort mensen komen vaak wijsneuzerig over, maar zijn onwijs perfectionistisch. Willen graag alles perfect doen en het liefst het hoog haalbare. Vaak zijn ze voor zich zelf erg streng, om alles maar goed te doen en in de hand te houden. Dat ze dit gedrag ook vertonen naar anderen hebben ze misschien niet altijd door. Nog minder hebben ze door wat voor bloedhekel mensen aan dit gedrag hebben. Één ding is zeker, als taalverbeteraar in spe, ben ik me meer dan ooit bewust van mijn perfectionisme.