Never judge a book!

Ze kwam enthousiast en statig het proeflokaal binnen gelopen; een mooie ietwat
truttige oudere dame waarvan ik de leeftijd moeilijk in kon schatten.
De lange tafel was mooi gedekt en de whisky glazen stonden ingetapt klaar.
Terwijl ze naar voren liep werd ze vriendelijk uitgenodigd aan het hoofd van de tafel te komen zitten. Haar mooie gedistingeerde rode wollen jas (welke verraadde dat ze goed bemiddeld was) deed ze uit en hing hem op een stoel achter haar. De manier waarop ze deze uit deed gaf haar goede manieren weg. Haar twee vlechtjes in het zilvergrijze haar gaven haar iets jeugdigs.
Ik zat me af te vragen of dit nu wel of niet bij haar paste toen ze rustig plaats nam. Ze kwam echt over als een dame; een dame die van whisky houdt, klassieke muziek en culturele avonden. Ik zag het helemaal voor me!
Na vier glazen whisky was er een rookpauze en liepen we richting de voordeur.
Rustig genietend van mijn sigaretje hoorde ik haar aan. De dame onthulde schaamteloos dat zij
geregeld, ’s morgens vroeg rond een uur of zeven, een glas whisky achter over sloeg. Dit deed ze dan samen met haar buurman die haar dan wakker belde na een nacht doordrinken. Of ze ook nog even
een glaasje kwam drinken … iets waar ze dan wel haar bedje voor uit moest komen.
Waarna ze zegt: “dan moest ik daarna nog naar de kerkdienst, dan zei de pastoor altijd tegen me: (met haar hand voor haar mond wapperend) wat een alcoholwalm weer.” Wat haar antwoord aan meneer pastoor was, volgde er direct achteraan; “maar pastoor: ik kan mijn voordracht nog prima doen hoor!“ Een dikke “HUH!?” kon ik nog net onderdrukken evenals en enorme bulderlach, en ter plekke vroeg ik me af waar het met mijn aannames toch was misgegaan? Ik voelde me blond. Ik, die er toch altijd op probeerde te letten mensen niet te veroordelen op hun uiterlijk, laat staan daar dan ook nog eens van allerlei aannames aan vast te plakken. Het schaamrood kroop via mijn nek naar mijn wangen. Vrolijk ging ze verder want dat wasg no niet alles… Ze vertelt ook vol overgave hoe heerlijk ze het vond, gezellig een avond doorzakken onder genot van een borrel en een goeie cd! En hoe lastig ze het vond, als ze dan eenmaal gezellig aan een glaasje whisky zat, haar bedje op te zoeken. Nah nog 1 cd’tje luisteren, dan ga ik echt naar bed!! Om af te sluiten met: “Ja zie je… ik hou namelijk van Metal!”