Kaasdoek

Het is zaterdagmiddag rond 13.00 bij de Ackershof winkelcentrum in Pijnacker. Het is feest in het winkelcentrum en ik heb het reuze naar mijn zin, lekker gelunched, naar een expositie en nog gekeken naar de mooie voorstelling van de steltenlopers. Nog even snel naar de Blokker voor een kaasdoek en dan lekker naar huis.
Weinig mensen die nog weten wat een kaasdoek is, dus mijn bezoek aan Blokker duurt heel kort. Ik wil net naar buiten lopen toen de jonge cassiere met een brilletje en een lange vlecht naar me toe loopt en vraag: Hebt u niks bij u? Ik kijk verbaasd en zeg: nee, wil je in mijn tas kijken? Nee mevrouw hoeft niet zegt ze: Ik vetrouw u. Ik loop de winkel uit en denk: dit klopt niet en ga terug.
Hier volgt een apart gesprek dat best educatief kan zijn voor ons ieder.

Ik: Je vroeg me net of ik iets bij me had, je vraag stoorde mij daarom ben ik teruggekomen.
Meisje: Sorry mevrouw
Ik: Ik wil graag weten waarom je mij die vraag stelde?
Meisje: Sorry mevrouw
Ik: Waarom stelde je mij die vraag?
Meisje: Omdat u langs de kassa liep mevrouw
Ik: Als ik iets bij me had dan stop ik toch bij de kassa?
Meisje: Ja mevrouw, sorry mevrouw
Ik: Vraag je aan iedereen die langs de kassa de winkel uit loopt of ze iets bij zich hebben?
Meisje: Nee mevrouw
Ik: Waarom bij mij dan wel?
Meisje: Ik weet niet waarom ik dat gedaan heb mevrouw
Ik: Heb je verkeerde vooroordelen over donkere mensen?
Meisje: Nee mevrouw ik heb helemaal geen vooroordelen
Ik: Dit stoort me echt en ik wil begrijpen waarom je dit doet
Meisje: Het spijt me heel erg mevrouw, ik weet echt niet waarom ik het gedaan heb.
Ik: Ik heb gedacht een brief naar de Blokker te sturen, maar ik wilde het graag van jouw zelf weten
Meisje: Het spijt me echt heel erg mevrouw, ik zeg u sorry.

Het meisje zag er heel ongelukkig uit. Tijdens haar vele spijtbetuigingen maakte ze ook diepe japaanse buigingen en met haar handen in indiase namaste groet. Ze leek oerhollands, maar wie weet, mischien paste dit bij mijn cultuur volgens haar.

Mijn hart was niet langer bezwaard, maar ik wil dit gedrag zo graag begrijpen en zeker waarom ik dit zo vaak in Pijnacker tegenkom. Is het omdat het een dorpje is, wonen er misschien weinig buitenlanders, zijn de mensen kortzichtiger of ligt het aan de Blokker of aan het meisje? Ik weet het niet, maar het meisje leek oprecht in haar spijtbetuigingen of was ze gewoon bang en probeerde met haar gebuig de situatie vredig te stemmen. Tja wie zal het zeggen? Ik blijf op zoek naar een kaasdoek.