Ik weet niks

Met een simpele latte van de Albert Heijn sta ik bij de pashokjes, achter de Nike SB collectie van Size?: de enige fatsoenlijke sneakerwinkel die de Kalverstraat rijk is. “Wat jij? moet ik gaan voor die North Face jacka, of niet?” – Ik dacht dat hij naar Size? wilde voor schoeisel, maar oké – “Ja, is dope man”. “Hmm, ik kijk eerst wel even verder.”

Hij had al twee sneakermodellen gepast waar hij nog tussen twijfelde, maar wilde ook weer niet weg gaan zonder wat te kopen. Wanneer we de winkel uitlopen – zonder iets gekocht te hebben – bevinden we ons in een mensenmassa, waar ik minder bewegingsruimte heb dan wanneer ik in de spits met de metro reis en genoodzaakt ben om te staan. Ik zei hem nog zo dat we beter niet op zaterdag konden gaan. Hij werkt echter elke doordeweekse dag, waardoor we niet anders konden. Hij zou die avond langsgaan bij een Tindermatch en dit moest en zou met een nieuwe outfit. Vooruit.

“Ey, ik twijfel of ik die Air Max 95 nog moet kopen man. Ik vind die nieuwe Air Max 2016 ook dik.” Ik zeg hem dat beide sowieso aan zijn, maar dat het met beide modellen wel weer zo is dat half Amsterdam er mee loopt. “Ja, dat vind ik ook kut, man.” We wringen ons stapvoets door de menigte richting de Dam naar Bershka en Zara. Meestal slagen we daar wel voor broeken. Normaal gaan we ook langs Weekday, maar hij wil een broek met gaten en die verkopen ze niet. “Kijk, deze is iets té skinny. Je weet toch, hij moet niet te baggy zijn, maar ook niet te skinny”. Ik zeg hem dat ik weet.

“Misschien moet ik voor die Desert Boots gaan man, maar ik weet niet.” Gelukkig zit de Clarks-winkel slechts enkele panden naast Zara. “Ik weet niet man, ik draag eigenlijk nooit zoiets. Aan de andere kant is dat misschien juist een reden om het wel te doen.” Niet heel verrassend besluit hij: “Ik denk er nog wel even over na.”

Op centraal nemen we de roltrap naar beneden richting de metro. Ik vraag me af of het achterlijk is dat we zo veel nadenken over kleding. We associëren vaak een kledingstuk met een groep mensen. De bekende ‘starterpackmemes’ zijn hier een grappig maar accuraat voorbeeld van. Voor de incheckpoortjes van de metro maken we nog een schuine bocht naar rechts. Even later lopen we de Albert Heijn uit met een latte. Een koffieconnaisseur zou mij vast scheef aankijken door mijn koffiekeuze, zoals ik een meisje met Nickelson jacka verafschuw. Maar – net als zij – weet ik niks. Ik ben tevreden.