Het verschil tussen een mens en een mens.

Het lijkt me op dit moment leuk om later data te kunnen herinneren die mijn zoon of dochter in zijn laatste hoofdstuk geschiedenis moet leren. We leven tenslotte in een vrij interessante periode.
Maar niet alleen in een interessante periode. We leven ook tussen ,op z’n zachtst gezegd, tussen interessante mensen.
In dit geval heb ik het over de (huis)vrouwen met een kort, maar vooral pittig kapsel. Maar zeker ook over mannelijke fans van Schultenbräu, ledere banken en de ‘Publieke Omroep voor Weldenkend(!) Nederland En Dergelijke’ wat dikwijls POWNED genoemd wordt. Ik heb het over de groep mensen die beschikken over ‘het anti-vluchtelingen jargon’.

Terug naar de basis: men heeft seks, en negen maanden later is er (meestal) een baby. Dat jouw ‘ziel’ dan in die baby beland is naar mijn weten slechts toeval. In principe had je ook geboren kunnen worden in een lichaam ergens in Burkina Faso onder een lekkend dak. In principe kan vrijwel iedereen die dit leest, over dit onderwerp, van geluk spreken wanneer zij dit stukje tekst kunnen lezen. Maar de kans is toch even groot, eigenlijk wel groter dat je ergens anders geboren wordt en stukjes plastic raapt voor 50 Rupiah per uur, dag, week, maand.

Daarom lijkt het me niet meer dan normaal dat wij vanuit onze menselijke taak hulp bieden aan zij die dat nodig(!) hebben. En vanuit dit standpunt krijg je dan commentaar over vluchtelingen als potentiële terroristen, verkrachters, criminelen, profiteurs. Welke vervolgens onderbouwd worden met dat het op Facebook zou hebben gestaan. Maar waar ligt nou de fout? Is het niet onze fout als Europeanen; dat er huizen beklad worden, varkenskoppen aan bomen worden gehangen en verschillende ranzige leuzen als ”Wij proberen het vluchtelingenprobleem te bestrijden, voordat ze onze vrouwen berijden.” op muren, huizen en carnavalswagens(?) worden geplaatst.

Maakt zo’n tekst, waarin ik een bepaald standpunt neem mij dan een socialist? Of een ‘anti-eurofiel’?
Nee. Het maakt mij niks behalve een mens. Wat ik al was, in het mooie Nederland.