Het verlies van democratie

“een overwinning van de democratie!” riep Jan R. Waarschijnlijk zonder realisatie dat de uitkomst van het referendum geen invloed hierop had. Toen het referendum werd aangenomen had hij dit moeten roepen.
Hoewel, overwinning? Een beduidend lagere opkomst en een groep mensen die liever een te lage opkomst zagen dan gingen stemmen is al een teken dat er iets mis is en maakt elke uitkomst een richtlijn op zijn best. De vraag of de doodstraf ingevoerd kan worden kan met een voor of tegen wel worden beslist, maar het 323 pagina’s tellende verdrag kan zo makkelijk nog niet worden verkleind naar een voor of tegen en had eigenlijk uit meerdere stellingen over verschillende onderdelen van het verdrag moeten gaan. Dan zijn er nog alle organisaties die over de rug van het raadgevende referendum een oorlog voor en tegen de EU houden met alle argumenten die niks met het referendum te maken hebben van dien. Jan R. zelf gebruikt het referendum om de splitsing tussen de EU te vergroten na ruiterlijk te hebben toegegeven niet eens het associatieverdrag gelezen te hebben en veel mensen gingen naar het referendum met het idee dat zij de mogelijkheid van Oekraïne in de EU gingen bepalen. Naast dat het referendum daar niet over ging is het zo ondemocratisch als maar kan om je eigen wil om uit de EU te stappen of te blijven aan een ander land op te leggen zonder hen zelf de kans te geven om daar zelf iets over te zeggen.
Het referendum, en daarmee de democratie, is door Jan R. en al de organisaties rondom met geweld misbruikt. Het is geschopt en geslagen en vervolgens verteld dat dat goed is en dat hij/zij er beter van wordt. De democratie heeft harder dan ooit verloren, en de misdadigers lopen vrij weg.