Het gedoogbeleid. Goudmijn of onzin?

Tipje draaien, vloeitje klaarleggen, tabak erin en daarna een laag groenvoorziening eroverheen. Voor de consument is het allemaal simpel, maar voor de verkoper ligt het allemaal een stuk ingewikkelder. Zo is het in Nederland bijvoorbeeld illegaal om wiet te telen voor de verkoop, maar mag het tot een bepaalde hoeveelheid wel verkocht worden. Stel je voor dat een bakker wel brood mag verkopen, maar het zelf niet mag maken en afbakken. Dat is raar, toch?! Dit is wat er dagelijks gebeurt in de wereld van de wietrokers, de hasjkikkers en de coffeeshophouders. Als coffeeshop mag je volgens de regels dus geen wiet kweken, maar wiet en hasj komt niet uit de lucht vallen. Daarvoor hebben de coffeeshopeigenaren natuurlijk hun contacten, maar die moeten dit ook vervoeren en dat brengt risico’s met zich mee. Landen als België en Duitsland hebben dit gedoogbeleid al een aantal keer onder de loep genomen. Zij zien in economisch opzicht een positief punt, en het vermindert ook de handel op straat enorm. Want in ieder land zijn mensen die jointjes roken hoor, ik was een keer in Spanje en daar ging het verkrijgen van wiet nog makkelijker dan hier. Je belt je chauffeurtje en tien minuten later komt hij het brengen op z’n scootertje. Of de politie en justitie nou blind is voor deze praktijken weet ik niet, maar veel aandacht besteden ze er niet aan. Tenminste, tot op een bepaalde hoogte. Want wanneer je in Spanje opgepakt wordt voor het verhandelen van wiet en hasj, komt je dit al snel op een gevangenisstraf te staan van 3 a 4 jaar. En dit alles voor een product dat legaal is in Nederland. Een product waarvan geen enkel sterfgeval bekend is. Een product dat mensen die ernstig ziek zijn zelfs helpt om te kunnen functioneren. In een aantal staten van de V.S. zijn ze al begonnen met het openen van coffeeshops. En dat betaalde zich letterlijk en figuurlijk uit. Op de eerste dag maakte de eerste coffeeshop van de V.S. in Colorado een omzet van één miljoen dollar. Wanneer dit op straat verhandeld zou worden, kan je het je wel voorstellen dat er zo nu en dan een drugsoorlog plaatsvind. Hoe scheef het gedoogbeleid in Nederland dan ook is, denk ik dat we tevreden mogen zijn met hoe het is. andere landen zouden een voorbeeld moeten nemen aan hoe het in Nederland in elkaar zit op het gebied van softdrugs. Drugs is iets wat in onze maatschappij zit, en er nooit meer uit gaat. Dan kan je er naar mijn mening het beste mee omgaan zoals wij dat doen. Het is beter voor de economie en het ho