Groepsreis naar Afrika
Weet je wanneer er pas echt iets goed mis is? Als hipsters mainstream zijn. En ja, zo ver zijn we gezonken. Wij, generatie Y: mensen die op dit moment nog net in hun puberteit zitten tot en met de bijna veertigers die al naar een midlifecrisis neigen.
Authenticiteit is belangrijk voor ons. Dat zal elke socioloog beamen. Docenten en werkgevers hameren erop dat je je moet onderscheiden om jezelf te kunnen verkopen. Ouders benadrukken dat je uniek bent en daar gebruik van moet maken. En tenslotte doen we ook zelf een duit in het zakje door op zoek te gaan naar onze eigen, unieke ‘ik’ in een land dat het liefst buiten Europa ligt en een hoog zieligheidsgehalte heeft.
De tijd dat we plaatjes deelden met teksten als “Wees jezelf, er zijn al genoeg anderen” is wel heel erg Hyves. Maar de geest die in deze teksten woonde, is er nog steeds. We moeten onszelf zijn en dingen doen waar we ons goed bij voelen. Ondertussen voelen we de druk van onze ouders die ons vriendelijk doch dringend opleggen een studie af te ronden en een goede baan te vinden.
Wanneer we geheel in de geest der tijd een half jaar naar Oeganda verkassen, krijgen onze ouders eerst bijna een acute hartklepverknettering, maar na een week wennen aan het idee worden buren, kennissen en familie met trots op de hoogte gesteld van het feit dat zoon- of dochterlief arme kindjes in Afrika gaat helpen. “Ja, ze wist gewoon nog niet zo goed wat ze wilde en dit is echt een kans die je maar één keer in je leven hebt. Dus wij hebben ook gewoon gezegd: ‘Volg je hart’.” De buurvrouw knikt instemmend. “Ja, natuurlijk! Hartstikke mooi toch. En er zijn er zoveel die dat doen tegenwoordig.”
Een dichter uit de negentiende eeuw, P.A. de Genestet, voorspelde al ver voor zijn tijd hoe het met onze generatie af zou lopen. “Wees uzelf zei ik tot iemand, maar hij kon niet; hij was niemand.” Ik geloof in uniciteit van mensen. Maar ik geloof er ook in dat mensen allemaal hetzelfde zijn. Als we naar een ander werelddeel moeten om onszelf te vinden, zijn we onszelf blijkbaar heel erg kwijt.
Ik hoop dat onze generatie nog verandert in een generatie die hetzelfde durft te zijn. Uniciteit is moeilijk in een wereld die al heel lang bestaat en in een geschiedenis die zichzelf herhaalt. Hoe verder je zoekt, hoe meer je kwijtraakt. Laten we de Genestet geen gelijk geven. We negeren de druk die de maatschappij ons oplegt en organiseren gewoon een groepsreis voor heel generatie Y naar Afrika. Lekker mainstream.