Glijmiddel voor ons brein

De pas gekochte hoekbank in de kamer van mijn vriendin kijkt ons al de hele dag uitdagend aan. De elegantie, stoffen bekleding en zachte sierkussentjes zorgen ervoor dat tv kijken een comfortabele aangelegenheid is geworden. We kijken naar Temptation Island, waar geile mannen zich zonder enige vorm van verzet laten verlijden door nepborsten en navelpiercings. Het programma heeft alles wat ik op een doordeweekse avond wil zien: drama. Het legt de zwakheden van de mens pijnlijk bloot, snijdt de ongemakkelijk aan en biedt genoeg stof voor een uitgebreide analyse.

Het mooie aan Temptation Island, naast de rondvliegende borsten en ontblote sixpacks, is dat het ons afleidt van de alledaagse problematiek. We hoeven even geen kant te kiezen in het vluchtelingendebat, te rouwen om Brussel of te strijden voor Afrika. Ik vermijd programma’s als DWDD en Pauw en Witteman, waar voor de zoveelste keer de verdeeldheid van de Nederlandse bevolking wordt aangehaald tijdens een verhitte discussie.

Ik zie onze problemen, maar laat ze liever van me afglijden. Ze zijn onderweg naar mijn hersenen, klaar om een positie in te nemen, maar net voordat ze hun bestemming bereiken rijd ik ze van de weg. Voordat het zich kan nestelen, zorg ik dat ik het nestje vernietig. Verpulver. Wat niet weet, wat niet deert, denk ik dan. Ik hoef geen negatieve gedachtes, prangende vragen en slopende kwesties in mijn hoofd. Geen slapeloze nachten over het Oekraïnereferendum, eventuele aanslagen in Nederland of het opraken van fossiele brandstoffen. Ik wil naar bed gaan en nadenken over met wie ik liever een kop koffie zou willen drinken: Mila Kunis of Jennifer Aniston.

Soms voel ik me schuldig. Ben ik te koud? Is er tijdens mijn geboorte wat mis gegaan bij de installatie van empathie? Maar ik heb besloten om me te storten op de kleine dingen in het leven. Welke sneakers doe ik aan? Welke bloemen zou mijn vriendin mooi vinden? Doe ik vandaag paté of kaas op mijn boterham? Zouden De Toppers ooit nog bij elkaar komen? Alledaagse dingen maken het leven mooi. Alledaagse dingen, die de echte zorgen ontnemen, en van zorgeloze dingen zorgen maken. Je van de domme houden is nog nooit zo mooi geweest. Het is niets meer dan glijmiddel voor ons brein, die alle zorgen van ons af laat glijden. Het geluk is met de dommen, en ik zoek naar geluk.