Gek van Social Media gecheck

Op dit moment bevind ik me midden in het proces van stressende studenten die bezig zijn met afstuderen, mensen op leeftijd die doelmatig door receptenboeken bladeren en boekenwurmen die hier de rust zoeken die ze thuis niet vinden. En ik ben er daar een van. Waar ik thuis continu als een kip zonder kop van de woonkamer naar de keuken dender, kan ik mezelf in de Bibliotheek er enigszins van weerhouden om van mijn werk afgeleid te worden.

De reden van mijn onrust en gebrek aan concentratie weet ik maar al te goed. Hoofdverdachte: mijn telefoon. Bij deze durf ik dan ook best toe te geven dat ik, net als het merendeel van Nederland, verslaafd ben aan mijn Smartphone.

Waar we tien jaar terug nog heel stoer met onze Nokia3310 de topscore van Snake wisten te verbreken, trilt mijn broekzak tegenwoordig aan één stuk door met meldingen van Whatsapp, Facebook, Instagram, Snapchat en Tinder. Na een dag zonder telefoon binnen handbereik, heb ik minimaal een half uur nodig om mijn ontvangen berichten te lezen. Ik zit in welgeteld elf groepswhatsapps, waar het tijdens spitsuur lijkt alsof een wereldramp gebeurd is. Uiteindelijk, zo’n 86 berichtjes verder, blijkt dat de achterbuurvrouw van een vriendin de sneakers heeft weten te bemachtigen die in heel Nederland uitverkocht zijn. Over first world problems gesproken. Nog gezwegen over alle roddels, voice-berichten en hysterische selfies die over en weer gestuurd worden. En ik doe er zelf net zo hard aan mee.

Hetzelfde scenario met die -in bittere tijden- app Tinder. Tegenwoordig ontmoet je de man van je dromen niet meer op straat of in de kroeg. Nee, jouw prins op het witte paard staat vást op Tinder. Urenlang een online vleeskeuring houden op basis van vijf foto’s, terwijl die super leuke man die naast je in de trein zit je volledig ontgaat.

Natuurlijk zitten er ook veel voordelen aan de Smartphone. Sterker nog, ik ben hartstikke blij met mijn Iphone 6 en al haar hippe kunstjes. Maar soms verlang ik naar een jaar geleden, waar ik geheel ontspannen aan de andere kant van de wereld zat. Zonder telefoon de deur uit, échte rust vinden zonder besef van tijd, sociaal contact en dwangmatig Social Media gecheck.

Toen ik na een half jaar reizen als een soort bekeerde hippie terug kwam, dacht ik: dit ga ik anders doen! Mission failed. Hoogstwaarschijnlijk eindig ik op die manier als een verbitterde, oude vrouw zonder baan, vrienden, liefhebbende man. Dus tot die tijd app, Facebook en Tinder ik maar vrolijk verder!