Erdogan, fuck off

Journalistiek. Prachtig vak, daarom ben ik het immers gaan studeren. Het beeld van iemand die achter zijn typmachine zit om nieuws te maken en mensen te informeren heeft me altijd geïntrigeerd.

Echter, toen ik besloot om het te gaan studeren, had ik nooit gedacht dat er een (Nederlandse) journalist opgepakt zou worden omdat zij haar vak uitoefende. In de avond van 23 april is dat wel gebeurd. Ebru Umar moest met twee agenten meekomen toen die bij haar vakantieadres op kwamen dagen. Ze zou de Turkse president beledigd hebben.

Niet al te lang daarvoor was er ook een Duitse cabaretier die diezelfde president had ‘beledigd’ door een satirisch stukje. Zelfs Neerlandsch eigen cartoonist Ruben L. Oppenheimer werd belemmerd in zijn vrijheid van meningsuiting toen zijn cartoons van president Erdogan van Facebook werden verwijderd.

Is het geen enge gedachte dat door de controledrift van een president wij opeens belemmerd worden in onze mening? President Erdogan heeft Turkse burgers in Nederland opgeroepen om beledigingen aan zijn adres te melden. Diegene die dus iets negatiefs zegt over Erdogan, is dus de lul.

Al deze sancties, al deze uitspattingen van de president van Turkije vormen een gevaar voor de pijler waarop ons vak is gebouwd: vrijheid van meningsuiting. Erdogan weet dat fundament volledig te slopen door Ebru aan te houden, de Duitse cabaretier aan te geven en Facebook te sommeren de cartoons van Ruben te verwijderen, en daarvoor ben ik geen journalist geworden.

Meneer Erdogan, ik heb net als Ebru een boodschap voor u: als u dictatortje wil spelen, tel dan even tot 10, neem een kop thee en blijf met je poten van onze vrijheid af.

Vriendelijk bedankt.

Remy