Elitaire vogeltjes.

Mijn stadse balkon is comfortabel ingericht.
Ik zit op de kussens van mijn bankje.
De eerste lentezon komt in de verte langzaam op, het is nog vroeg, en ik drink mijn koffie met een dot slagroom. Je kunt je dag maar beter goed beginnen tenslotte.
Het is pure verwennerij zo wakker te kunnen worden, en ik adem dankbaar de frisse ochtendlucht in, tot diep in mijn longen.
Voor mij staan volkstuin huisjes, mensen maken er gezellige stukjes grond van.
Ik neem me voor om er een deze dagen te gaan kijken. Ik ben nieuwsgierig naar al die kleine huisjes. Het ziet er zo gezellig uit.
Ik kijk door een rij bomen vol vrolijke vogels heen, dat gekwetter en getetter, maakt het nog mooier allemaal. Er vliegen parkieten en papegaaien tussen de stadsduiven en kraaien, en er loopt zelfs een fazant langs de sloot. Ze lijken zich nergens aan te storen.
De lente blaadjes maken hun kleine beginnetjes, de ene boom wat vlotter dan de andere. Knopjes hier, kleine blaadjes daar.
Ik woon in de stad, maar wel in een groene wijk. En die wordt de komende maanden alleen maar groener.
Ik staar wat voor me uit, en ik zie door de okergele gloed van een treurwilg die tot bloei komt, de blauwe contouren van een zwembad.
Een elitair stukje Nederland mag daar in de zomer genieten van de verfrissing die het zwembad biedt. De ballotagecommissie bepaalt dat je een bepaalde postcode moet hebben, en de juiste handtekeningen moet verzamelen.
Waarna zij je verzoek van lidmaatschap bespreken en na een verklaring omtrent goed gedrag mag je wellicht op hun wachtlijst, indien je het lidmaatschap betalen kunt natuurlijk.
Ze zijn trots op het feit dat het badhuis door een architect ergens begin vorige eeuw ontworpen is, en dat zij zonder gemeentelijke subsidie het bad in ere houden.
Dat is ook best mooi.
Jammer dat ze het niet willen delen.
Een nieuwsgierig geworden journalist heeft ooit geworsteld met deze elitaire houding, en benoemde daarbij dat er geselecteerd wordt op de juiste postcode.. terwijl directe buurtgenoten met uitzicht op het zwembad blijkbaar de juiste postcode niet hebben.
De commissie is van mening dat zij een schoon en rustig zwembad hebben en ook graag zo willen houden.
Ach.. het is charmant dat dit soort mensen nog bestaan denk ik dan maar. Het is een kwestie van smaak.. (Klasse)verschil moet er tenslotte zijn, toch?
En smaak is met geld niet te koop. Of wel?
Voor de vogels maakt het niets uit.