Een Geschikte Remedie Tegen Boosheid
Een treinreis van 22 minuten. Genoeg om mij boos te maken. “Hij zal wel in de stilte coupé hebben gezeten, waar het zeker weer niet stil was” hoor ik je denken. Dat klopt! Maar dat is niet de reden dat ik boos was. Jaren lang trein reizen heeft mij geleerd niet boos te worden wanneer dit gebeurd. In plaats daarvan heb ik een knop gegroeid die ik om kan zetten als mensen over hun ondraaglijke leven beginnen en net te hard praten. Mijn hoofd genereert een soort brom die resoneert met de andere herrie en samen fuseert tot rust. Of zo iets. In ieder geval kan ik er niet meer boos om worden.
De oorzaak van mijn boosheid was een luid smakkende volwassen vent. Ik snapte het niet. Als smakken een bijeffect is van een aandoening, eet dan niet een half brood met avocado in de trein. Als je het expres doet om mij te kutten, well played. Dan snap ik het. Het werkt. Mijn zelf gegroeide knop is nog niet ver genoeg ontwikkelt om ook dit geluid te kunnen weg filteren.
Helaas voor mij had de smakkende man geen last van schaamte en smakte een eind weg. Dus wat doe je dan? Ergens anders zitten was geen optie; te druk. Iets van zeggen had gekund, behalve dat ik niet weet hoe je “wilt u alstublieft stoppen met smakken dan wel met uw mond dicht eten?” vertaald naar de Aziatische taal die de man sprak.
Bovendien is confrontatie niet mijn stijl. Ik kies meestal voor binnenvetten en mijzelf opvreten. Dit is een proces waarbij je niks zegt en fantaseert over welke onorthodoxe manieren jou probleem kunnen oplossen. Denk aan wurgen, zweepslagen, stenigen en dergelijke oplossingen. Niet echt duurzame oplossingen natuurlijk, maar wel bevredigende ideeën voor de boze stem in je hoofd.
Terug naar de oorzaak. Waarschijnlijk is het smakken van deze man en mijn irritatie een gevolg van de cultuurverschillen tussen ons. Toch blijft het zo moeilijk om boosheid in te ruilen voor sympathie. Een wijze vrouw zei ooit: “Shake it off”, maar ook dat lukt niet. De ranzigheid kijkt naar me, achtervolgt me. Dan maar op papier zetten wat ik er van vind. En het werkt! Tijdens het schrijven van deze column ebt de boosheid weg. Wegpennen blijkt een goed alternatief voor confrontatie. Een geschikte remedie tegen boosheid. Een mooi geformuleerde zin is de nieuwe vuist op je neus!