Down to earth
Blauw, geel, groen, zwart, wit, zogenaamd normaal, zogenaamd gestoord of zogenaamd minister het maakt mij allemaal niet uit. Met afschuw en soms tranen in mijn ogen volg ik het EO programma: De laatste Downer. Aan de hand van presentator Jos De Jager onderzoeken Eveline Kamperman en Sjoerd Fleur, beide downers, of wij straks geen mensen meer met het syndroom in Nederland zullen hebben. Geen mongooltjes meer, zoals ze door de niet helder denkende mens nog wel eens worden genoemd, hoe zou dat zijn?
De medische wereld kan met behulp van een test zeer vroeg in een zwangerschap aantonen of de ongeboren vrucht het down syndroom heeft. In Denemarken worden er al geen kinderen met down meer geboren. Van de tienduizend pasgeborenen in Nederland hebben 14 tot 16 het syndroom van down. De helft is gezond en kan tegenwoordig ongeveer 70 jaar worden. De andere helft hebben vaak een extra complicaties. Maag/Darm, Hart, Vatbaar voor infecties, Voedselallergie of een trage werking van de schildklier. Gemakkelijk? Nee, leuk? Nee, in eerste instantie zeker niet! Extra zorg, tijd en geld is nodig om je kind met het down syndroom een goed leven te geven. In Nederland belet de regering een leefbaar leven door te bezuinigen op PGB’S in de zorg en persoonlijke begeleiding.
Sjoerd en Eveline sluit je direct in je hart. Spontaan, grappig, lief en heel eerlijk. Miljoenen euro’s zijn er in de farmaceutische industrie gepompt om ervoor te zorgen dat straks de perfecte wereld ontstaat. Een wereld verstoken van mensen met het syndroom van down. Het gevolg zal zijn dat in de nabije toekomst een pil word ontwikkeld die elke zogenaamde afwijking als geestelijke en lichamelijke handicaps, blinde, dove en zelfs mensen met een persoonlijkheidsstoornis kan verbannen uit onze samenleving. Hitler draait zich om in zijn graf van het lachen want dan heeft hij toch nog zijn zin gekregen.
Ik heb een persoonlijkheid stoornis en ben daarvoor in therapie. Bedenkers van testen die downers of wie dan ook willen uitsluiten moeten dat ook. We zijn allemaal mensen en door onze diversiteit van afkomst en manier van zijn, dragen wij bij aan een stabiele evenwichtige maatschappij. Wat een gelukzaligheid zou er kunnen zijn als ziek politiek Nederland de woorden, liefde, ik help je wel en ik houd van jou weer zouden laten terugkeren on onze samenleving. Dan zouden wij ophouden met zweven, azijn pissen, liegen en Down to earth terugkeren.