De schijnheilige sportouder met de stinksigaret

Het blijft adembenemend dat ik iedere zaterdag mag genieten in de frisse buitenlucht voor een potje hockey. Helaas krijgen mijn longen meestal een acute astma-aanval.

Ja, die frisse lucht is zéker ‘adembenemend’ als er van die pro-fanatieke ouders langs de lijn hun kroost staan toe te juichen. Met zo een dampende sigaret in hun smoel dan. Ik begrijp dat een enkeling nu denkt: Ach ja, dat heb je met van die hockeyers hè. Jammer genoeg zijn ook de ouders bij het voetbal, tennis en zelfs de peuteropvang zó ontzettend kindvriendelijk. Nee, ik ga niet zeuren als een oud wijf met chronische bronchitis, het enige wat ik mij afvraag is of er nog ouders zijn met het verstand van hun eigen gezonde sportende kind.

Ach mevrouw, meneer, als u uw behoefte heeft om af en toe zo’n giftig ding in uw mond te douwen, ik houd u absoluut niet tegen. Maar is het niet uw verantwoordelijkheid om een goed voorbeeld te geven aan uw kind of dan wel medesupporters? Hoewel dit nergens staat vastgelegd, iedere vorm van sport heeft drie belangrijke doelstellingen. Ten eerste is het de bedoeling dat er vooral plezier wordt gemaakt op en rondom het veld. Ten tweede is het feit dat bewegen de gezondheid bevordert van diegene die zich uitslooft tijdens het sporten. Tenslotte is meedoen belangrijker dan winnen.

Echter, als ik spreek namens honderden andere jonge sporters is er weinig plezier als er weer een rijtje ouders staat te paffen. Omdat de kinderen het juist niet durven te zeggen of niet in discussie willen met hun paps of mams in het bijzijn van hun teamgenootjes, zo denken de ouders dat hun ‘kids’ er toch geen last van hebben. We kunnen anders ook de rollen voor een keertje omdraaien, ik sta al te trappelen met een doosje Marlboro. Een gezondheidsgoeroe wil ik niet uithangen maar wanneer je bij een sportwedstrijd aan komt zetten met sigaretten; meen je dat nou? Het lijkt me wel sneu om het zover te laten komen dat we de sponsorborden bij de club allemaal moeten laten bedrukken met een ingegraveerd anti-rookbeleid.

Dus, lieve fanatieke ouders . Als u echt de behoefte hebt om tijdens de wedstrijd dat pakje peuken te roken; op de parkeerplaats is voldoende plek. Een kopje koffie langs de lijn is nog niet zo een uitdaging, lijkt me. Op z’n Cruijffiaans zeggen we dan: ”Je gaat het pas zien als je het doorhebt.”