Dat meisje

Ik loop door de druk gevulde gang. De mix van zweet, bier en sigaretten komt mijn neus in. Ik probeer me te focussen op de stappen die ik zet. Linkervoet, rechtervoet, linkervoet, rechtervoet. Ik kijk opzij en voel de ogen van de jongens op mij gericht met een strakke blik kijk ik opzij.

Dit voelt goed

Ik loop de zaal binnen. De muziek dreunt in mijn oren de bas staat zo hard dat de grond trilt. De muziek stroomt mijn lichaam binnen, even sta ik stil, even heb ik rust.
Gemaakt gelukkig zo noem ik dit. Geluk door middelen. Drank, drugs, feesten en seks.
Even vergeet ik wie ik ben, waar ik ben en hoe ongelukkig ik eigenlijk ben. Ik voel de hitte als een doek om mijn bijna naakte lichaam.
In mijn nek voel ik een warme lucht van schrik draai ik me om. Daar stond hij met een grijns op zijn gezicht. ‘Heb ik je laten schrikken?’ Ik kijk hem aan. Zijn brede postuur en groene ogen vallen meteen op. Ik schud mijn hoofd, draai me om en ga verder met dansen.

Praat met me.

Ik voel zijn ogen op me gericht, maar ik ga door met dansen. Sierlijk beweeg ik me op de muziek. Een vlaag van geluk gaat door me heen. De warmte van de lichten voel ik op mijn armen en dan begint de xtc-pil te werken. Even sta ik stil en kijk omhoog. Dit is intens genieten.
Ik kijk opzij. Hij kijkt nog steeds naar me. ‘Wat heb je op?’ Vraagt hij.
De spanning in mijn kaken doet ze trillen. Ik kijk naar zijn flesje water en steek mijn hand naar hem uit. Hij lacht en geeft het flesje aan me.
‘Xtc.’ Zeg ik en geef hem zijn flesje terug. De lichten veranderen rood, groen, paars, wit. Om me heen zie ik mensen dansen, hard op de muziek.
Even dacht ik aan niets, helemaal niets. Even was ik niemand. Waarom doen we dit? Jezelf vullen met pillen, drank? Stil te staan in de tijd. Om te doen alsof vandaag nooit overgaat. Het moet voor altijd doorgaan. Dit mag nooit stoppen.

Ik wil nog niet naar huis. Niet terug naar mijn leven, ik wil hier blijven. Vervagen in de tijd.