Zullen we niet op slot slaan?

Waar stoppen we met mens zijn? We zijn toch allemaal mens? Ook terroristen zijn mens, al verdienen ze die titel absoluut niet. De dag waarop sinds november bijna iedereen de aanslagen in Parijs lichtelijk los had gelaten in de gang van het dagelijkse leven gebeurt het, Europa is opnieuw in rep en roer en heeft er een nieuw verdriet bij.
Kijk eens om je heen en probeer lief voor elkaar te zijn, ieder mens is kwetsbaar en sterk tegelijk. Allemaal kennen we vreugde, alle kennen we verdriet.
Zullen we niet op slot slaan? Niet onze woede en angst gaan uitten naar de meneer of mevrouw naast ons? Vanmorgen trok ik mijn tweety kniekousen onder mijn jurkje aan en heb minimaal 10 mensen zien lachen. Of ze me uitlachen? Dat maakt me niet uit, ik heb ze een pleziertje bezorgd op een dag dat we even ontwricht zijn. Laten we elkaar aan het lachen houden en ondanks zwarte dagen als deze de energie houden om sterk te staan als samenleving en land.
Wilders zit lachend achter zijn bureautje en ziet zijn leiderschap met de hand aangereikt worden. Ik hoop persoonlijk dat wij, als maatschappij zijnde, verder kijken dan dat.
Heb vertrouwen in geloof, in elk geloof. Mensen gaan ervan uit dat iedere moslim die ze zien lopen kwaad bloed wilt zetten, gadverdamme wat vind ik dat een achterlijke gedachtegang. Wilders zaait haat, door bevolkingsgroepen binnen Nederland te scheiden. Terroristen zijn een laffe extremistische bevolkingsgroep op zich, daar hebben moslims absoluut niks mee te maken.
Ik stapte enkele weken geleden de tram in en had daarbij zicht op een iets wat ordinaire mevrouw met niet al teveel kleding aan. Wanneer er naast haar een meisje met een hoofddoek komt zitten kijkt zij iets wat verafschuwt, staat op en loopt weg. Hoe heeft dat meisje zich moeten voelen? Zij ontwijkt u ook niet omdat u zich prettig voelt bij schaars gekleed zijn? of had u de mening al klaar omdat ze moslim is?
Wat Begrijpelijk is, is dat mensen trots zijn op het Nederland van nu, maar staat Nederland dan ook niet deels bekend om de waardering van de multiculturele samenleving?
Misschien is het een idee om je eens te gaan verdiepen in een ander zonder direct een oordeel klaar te hebben, om eens af te stappen van je eigen eiland. Laten we onze kennis dicht bij ons houden, onze angst ons niet dom maken.