Zo dichtbij…

Op slechts 145 km afstand stond de wereld even stil en hield voor velen het leven definitief op. Onschuldige mensen, vaders of moeders die naar hun werk gingen, schoolgaande kinderen of mensen die zich verheugden op hun reis. Voor ons, op die 145 km afstand nog mensen zonder een gezicht, maar voor hun dierbaren staan deze gezichten voor altijd in hun bloedende hart gegrift.

Het is niet de eerste keer dat we dit soort afgrijselijke beelden zien en helaas zal het ook niet de laatste keer zijn. Alleen al in 2016 hebben Israël, Palestina, Afghanistan, Mogadishu, Irak, Libië, Egypte, Amerika, Turkije, Kameroen, Indonesië, Burkina Faso, Somalië, Syrië, Kameroen, Pakistan, Somalië en Jemen met bloedige aanslagen te maken gehad. Nu is België aan de beurt en dat hakt er goed in, net zoals vorig jaar in Parijs. Net zo erg als de andere aanslagen, maar vooral dichtbij. Afgrijselijke beelden dringen zich op aan ons netvlies, uit een wereld waarin wij ons in herkennen. Walgelijke daden, waar je als normaal mens niets van begrijpt.

De huidige generatie is zeker niet aan deze taferelen gewend en hier willen we eigenlijk ook niet aan wennen. We haten het om iedere baard met argusogen te moeten bekijken en onszelf af te vragen of ze zijn te vertrouwen of niet? We willen gewoon met verschillende geloven en nationaliteiten in één land kunnen leven, vreedzaam naast elkaar.
Dit was jarenlang ook geen probleem. Het maakte niet uit of je at bij de Chinees, de buurman moslim was, de Turkse bakker om de hoek zat en de vrouw die je moeder waste toevallig een Surinaamse was. Het kon gewoon, omdat we ons nog niet gek lieten maken door extremistisch gedachtegoed. Ergens is het misgegaan, maar het is nog niet te laat. We kunnen de saamhorigheid op dit soort momenten nog voelen, dus hoe worden we weer een eenheid?

De autochtoon moet terug naar de fase dat we niet meer in iedere moslim een terrorist zien en de allochtoon moet niet bij iedere tegenreactie denken dat hij of zij gediscrimineerd wordt. We moeten onze landgenoten beoordelen op hun karakter en gedrag, niet op iets anders. Alle neuzen moeten dezelfde kant op, geen autochtoon of allochtoon. We moeten allemaal Nederlanders zijn, trots op onze rechtsstaat die we hebben opgebouwd, met onze met fundamentele vrijheden, grondrechten en de wet. Gezamenlijk een ‘zero tolerance’ vuist tegen extremisme en terrorisme maken. Dat is het enige wapen waarmee we uiteindelijk dit soort idioten kunnen verslaan.