Wij zijn met minder minder minder

Antonie Niessen 24 mrt 2016

Koning Wim-Lex heeft geschrokken gereageerd op de aanslagen in Brussel. Vanuit zijn zwaarbewaakte container van 400.000 euries heeft hij de Belgische koning Flip zijn medeleven overgebracht. Ook het volk krijgt gratis advies van de man die bij de eerste de beste vorm van dreiging met z’n hele familie met een rotgang op het vliegtuig naar Canada stapt : “Wat nu nodig is, is dat wij onze gezamenlijke kracht tonen en de waarden van vrijheid en solidariteit hoog houden”. Je suis Manneke Pis. Premier Rutte is geschokt, maar blijft strijdlustig. Ook nu schreeuwt onze minister-president van de daken dat ‘’wij met meer zijn’’. Hoe lang wij nog met meer zijn vertelt Pinokkio er niet bij.

Diederik Samsom zegt dat onze vrije en open samenleving kwetsbaar is. Dit vraag om waakzaamheid van iedereen. Bedankt voor de tip, Didi. Frans Timmermans wil dat we schouder aan schouder gaan staan, maar vindt het in zijn hart veel belangrijker dat we JA stemmen op 6 april. Jesse Klaver vindt het afschuwelijk en zegt dat hij nooit zal zwichten voor terreur. Ik ben bang dat Jesse als eerste wegrent als het er echt op aankomt. Dat is een poep-in-de-broek. Sybrand Buma predikt dat we onze vrijheid moeten verdedigen. Krachtige woorden van Syb, maar het schijnt dat ons leger met een munitietekort te kampen heeft. Met pief paf poef jagen we deze moordmachine ging schrik aan.

Alexander Pechtold zegt dat we eensgezind moeten blijven en de rust en kalmte moeten bewaren. Der Alex hield het kort, want er stond een webcamdate met meisje Hatsjietjie op het programma. Gaat geloof ik over een terugbetaling in natura. Kees vd Staaij vindt het vreselijk en ging onmiddellijk zitten bidden en Ahmed Marcouch leeft mee met onze Zuiderburen. Allemaal mooie en grote woorden, maar niemand durft man en paard te noemen. Het M-woord is niet één keer gevallen, want de leden van de Unie van het Politiek Correctivisme slikken nog liever hun tong in. Grenzen dicht is een Europese no-go en scholieren die juichen bij het nieuws over Brussel vallen in de categorie belhamels en schavuiten. Dat soort “incidentjes” rangschikken de wegkijkers onder de noemer kattenkwaad. Daar moeten we vooral geen aanstoot aan nemen. Slaap zacht, Nederland.