Wat te worden

‘Wat wil je later worden?’ In het examenjaar van de MAVO werd door mevrouw Rijnders duidelijk gemaakt dat een goed antwoord funest was. ‘De dood of de gladiolen, een toekomst of de neten met je leven.’ Als een hoeder van de hel stond ze voor het bord te schreeuwen. Het gekrijte Kofschip ging overstag en zeilde angstig het lokaal uit. ‘Kies een vervolgopleiding die bij je past of ga direct naar de gevangenis,’ tierde het mens. ‘Ga vooral niet langs start want zonder MBO opleiding zul je verloren zijn. Als een ham voor de leeuwen! Besluit wie je bent of de dag des oordeels zal aanstaande zijn!’ Mevrouw Rijnders, pittig vrouwtje.

De MAVO. Zo lees je Grijpstra en de Gier voor je boekenlijst, om een moment later een beslissing voor het leven te maken aan de hand van een paar folders. Een ham voor de leeuwen leek me niet wat, dus iets met scheikunde moest het worden. Op de cover van de folder stond immers een toffe mad-scientist met een hoop reageerbuizen gevuld met felgekleurde vloeistoffen. Toen ik een week later was uitgekeken op de cover, besloot ik de vraag nog even voor me uit te schuiven. Wat te worden? Toch maar geen laborant. Ik besloot naar de HAVO te gaan. Dat ging best aardig, net als het idee dingen voortaan toch vooral maar voor me uit te schuiven.

Inmiddels ben ik de dertig gepasseerd en weet ik het nog steeds niet. Tot vandaag, ik liep wat over internet en vond het antwoord. Henry van der Horst, dat wil ik worden!

Henry kennen we allemaal. Van de markt, van de borden die hij maakt. Met een stift in de hand de aanbieding vertalen in een pakkende voltreffer. Soms met een illustratie, meestal niet nodig. Fraaie schreef, pakkend zonder te schreeuwen. Van Maastricht via Amsterdam naar Leeuwarden. Iedere Nederlander herkent ze, het werk van Henry kom je overal tegen. Je hebt een bordje en je hebt een bordje van Henry van der Horst. Google de naam maar eens – doen hoor – en je zegt ‘Verrek, dat handschrift ken ik!’.

Henry gaat van markt naar markt, als een troubadour door het land. Kopje koffie, bordje maken en weer door. Hij duwt een karretje voort met lege bordjes en een goede set stiften. Iemand nog een bordje nodig? Zonder email en het aanvliegen van projecten. Soms in de zon, dan weer in de regen. Zonder meetings en te formuleren speerpunten. Het lijkt me heerlijk, dat wil ik worden.