Waarom u (toch) “tegen” wil stemmen (1)

Om te beginnen. Hoort het a.s. referendum niet te gaan over het associatieverdrag met de Oekraïne? Ja. Maar er is tevens een ‘Bigger Picture’ mee gemoeid. Een groter belang. En dat is de mogelijkheid om als stemgerechtigden een signaal af te geven aan, zeg maar, de ‘verkeersleiding’ in Brussel dat we niet happy zijn met de ‘rijdende trein’ die de EU is gaan inhouden. Is dat niet oneigenlijk? Misschien. Maar kent u andere manieren om iets duidelijk te kunnen maken? Ik niet. Want de politici en ambtenaren die richting Brussel vertrekken, zijn nu niet bepaald van het type die bij hun collega’s op de deur kloppen om te vragen of het een onsje minder kan.

Waarom na alle discussies nog een keer het referendum onder de loep nemen? Omdat ik vind dat de argumenten van het ja-kamp van veel wishful thinking getuigen. Laatstelijk Rob Riemen van het Nexus instituut en schrijver Geert Mak nog. Die komen in essentie op het volgende neer. Eén: we kunnen problemen die op ons afkomen alleen gezamenlijk binnen EU-verband oplossen. Twee: een nare odeur van nationaal eigen belang zou de kop opsteken. En drie: een tegen-stem zou Poetin in de kaart spelen. In meerdere korte stukjes zal ik telkens een voor uw stem relevant thema aan de orde stellen, waarbij alleen een beroep zal worden gedaan op uw gezond verstand.

Een tijdje terug had EU-commissaris Timmermans het erover dat de EU door een ‘Perfect Storm’ gaat, waarbij crises – banken, Griekenland, Oekraïne, Syrië, vluchtelingen, terrorisme, Brexit – zich praktisch gelijkertijd aandienen, en die we alleen gezamenlijk als EU het hoofd zouden kunnen bieden. Daar heeft hij tot op zekere hoogte gelijk in. Maar vraag je dan wel af hoe deze zijn ontstaan. Veel, zo niet alles, is te wijten aan falend EU leiderschap. Met andere woorden, het zijn onze politieke leiders die ons in het moeras hebben geholpen. Je zou bijna zeggen dat de crises tot een excuus geworden zijn, een vrijbrief bijna, om dezelfde leiders de ontstane problemen op te laten lossen. Vergelijk het met aannemers die beloven een prachtige wijk neer te zetten. En als het geheel een bouwval blijkt, zeggen die aannemers: nu moet je het juist door ons laten oplossen en er vooral nog meer in geloven. Je zou ook kunnen zeggen dat ze maar plaats moeten maken, en eerst eens gaan benoemen hoe crises zijn ontstaan. Aflevering 2: banken en euro.