Waar bouw jij aan mee?

Laten we een muur bouwen. Om ons hart. Om het centrum van alles. Zodat niemand er meer bij kan. Zodat we veilig zijn. Veilig voor geweld. Maar ook veilig voor vreugde, liefde en leven.

Slechts een paar uur na de vreselijke aanslagen in Brussel komen de eerste oproepen op social media alweer voorbij van mensen die willen dat alle grenzen gesloten worden. Zij zien het schijnbaar als een blijk van liefde voor het land om het zo te willen beschermen. Het is vast goed bedoeld, want uiteraard wil je graag dat jij en je geliefden veilig zijn. Maar soms betekent liefde juist loslaten.

Wanneer een moeder zich vastklampt aan haar kind, dan kan het ook niet groeien of ontwikkelen. Het heeft juist de ruimte nodig om te leren van andere mensen en culturen. Zelf te ontdekken. Hetzelfde geldt voor een democratie. Het functioneert niet wanneer je het krampachtig wilt afsluiten voor alle mogelijke gevaar. Het gevaar wordt er niet kleiner door, de ontwikkeling van de democratie wel.

Hoe groot de neiging nu ook is om alles wat ons dierbaar is te beschermen, is dit de tijd om ons te realiseren dat honderd procent veiligheid niet bestaat. Honderd procent liefde overigens wel. Laten we liefhebben, loslaten en blijven ontwikkelen. Leren van elkaar, van andere culturen en open staan voor alles wat de wereld ons te bieden heeft. Laten we niet meegaan in haat, maar vertrouwen op het goede in elkaar en vertrouwen op de kracht van liefde.

Door het bouwen van muren, geven wij terroristen de kans om erop te klimmen en op ons neer te kijken. We moeten absoluut gaan bouwen. Bouwen op elkaar. Bouwen op liefde. Bouwen op vertrouwen dat er altijd, maar dan ook altijd meer mensen zijn die liefde willen in plaats van haat. Laten we geen muren bouwen maar bruggen. Een brug naar het hart van alle mensen die net als wij willen leven. Dan vallen er nog heel wat bruggen te bouwen, voordat we ooit aan die ene rottige muur beginnen.

Let love rule

http://jantiensreisstijl.com/2016/03/22/laten-we-een-muur-bouwen/