Voordringen nieuwe stijl

Vandaag kwam ik in een niet met name te noemen, maar ‘lekker goedkope s(pr)ulletjes te koop’-winkel. Man, man wat was het daar druk! Om met een klant te quoten: ‘ze geven het hier zeker gratis weg’…

Nadat manlief zijn product gevonden had sloten we aan in de rij. Met vier kassa’s open en overal meer dan 4 wachtenden voor ons, zouden we het bij een bekende supermarkt gratis hebben gekregen. Hallo!

Voor ons in de rij stond een moedertje met een kindje van amper twee jaar op haar arm. Het kind keek mij aan en ik glimlachte naar hem. Ik was blij dat hij niet in huilen uitbarstte, want dat hebben kleine kinderen wel eens door de streng ogende zwarte bril op mijn neus. De moeder stond behoorlijk opvallend om haar heen te kijken en ik dacht in eerste instantie dat ze dit deed om de tijd te doden.

In mijn beleving hoorde ze bij de twee mensen, een echtpaar, waar ze achter stond. Dit echtpaar had netjes de spulletjes op de band gelegd en ik verwachtte dat wij onze producten er snel achter konden leggen. Maar wat schetst mijn verbazing? Opeens komt er vanuit de winkel een man met zijn armen vol artikelen, een oudere dame en nog een jong blond grietje die hun artikelen, al pratend in een ‘ik niet begrijp-taal’ tegen de jonge moeder, op de band voor mij leggen!

Opeens snap ik het: de jonge moeder ging bij binnenkomst gelijk in de rij staan terwijl de rest van de familie boodschappen ging doen. Toen ze zagen dat de jonge moeder bijna aan de beurt was, kwamen ze aan hollen met hun boodschappen en omzeilden zo de lange rij wachtenden die alleen maar aangroeide. Verbaasd schoten bij mij de woorden te binnen: dit is voordringen nieuwe stijl! Ik wist niet wat ik ervan denken moest.

Eindelijk waren we dan toch aan de beurt en de vriendelijke caissière hielp ons netjes en vlot en wenste ons zelfs nog een fijn weekend toe. Bij de deur moesten we moeite doen om buiten te komen, want de klanten stroomden nog steeds naar binnen precies op de plek waar ook iedereen naar buiten wil.

Ineens viel het me op dat ik een aantal verschillende talen door elkaar hoorde praten en ik zei tegen manlief dat ik me toerist waande in dit ‘land’ en was zojuist gebleken dat ik de winkelgewoontes van dit ‘land’ ook nog niet had gesnapt!