#spirituelerevolutie

Ik ben onlangs in het klooster geweest als spiritueel experiment. De zuster die mij verwelkomde, vertelde met glans in haar ogen dat ze merkt dat er een spirituele omwenteling gaande is. Ook jongeren schijnen het klooster steeds vaker op te zoeken.

Het valt mij ook op dat steeds meer jongeren zoeken naar geluk. Anders gezegd: het valt mij op dat steeds meer jongeren ongelukkig of zelfs depressief zijn. Iedereen kent wel iemand. Dit houdt me bezig. Ik ben begonnen met het lezen van de zogenaamde “zelfhulpboeken” die zouden helpen bij de zoektocht naar geluk. Allemaal hebben deze in essentie dezelfde boodschap: je bent zelf verantwoordelijk voor je geluk, dus laat je niet leiden door anderen. Vervolgens worden er allerlei tools aangereikt die helpen om vastgeroeste gedragspatronen te doorbreken en je mindset te veranderen.

Hoewel ik geloof in deze boodschap, betwijfel ik of deze boeken ons gaan helpen. Het werkt immers enkel op individueel niveau, terwijl het toch een collectief probleem lijkt te zijn.

Waarom vertonen wij massaal dit “ongelukkigmakend” gedrag? Eén ding is mij in ieder geval duidelijk: we zijn ongelukkig, omdat we simpelweg niet weten wat ons gelukkig maakt.

Door meer informatie te verzamelen, ben ik steeds meer tot de overtuiging gekomen dat wij “ongelukkigmakend” gedrag aangeleerd krijgen. We worden vanaf jongs af aan al beperkt in het pro-actief ontwikkelen van een eigen persoonlijkheid, doordat we leren te voldoen aan maatschappelijke verwachtingen. Het schoolsysteem heeft hierin een groot aandeel. Op school krijgen we allemaal dezelfde leerstof. Er wordt vervolgens van je verwacht dat je het kan. Zo niet, dan werk je maar wat harder om minstens een 5,5 te halen. Als je een 4 staat voor wiskunde heb je gefaald, ongeacht je een 10 scoort voor tekenen.

Zo worden we allemaal in dezelfde maatschappelijke mal gegoten – of je er nu inpast of niet. Hierdoor ontwikkelen we passief gedrag waarbij we enkel reageren op verwachtingen. Totdat je op een cruciaal punt in je leven opmerkt dat je niet weet welke kant je op moet, omdat je niet weet wie je bent en wat je gelukkig maakt. Gelukkig zijn daar dan de zelfhulpboeken om ons weer aan te leren wat ons al die tijd is afgeleerd.

Er is vraag naar geluk. Maar misschien moeten we ons afvragen waarom we ongelukkig zijn en hier constructief mee aan de slag gaan. Natuurlijk is dit meer dan enkel het schoolsysteem. De zuster had vertrouwen in een #spirituelerevolutie. Jij?