Raketjes zijn niet netjes

Het is vrijdagavond 8 uur, Nederland kijkt het NOS-journaal. Weer zijn er demonstraties tegen de komst van AZC’s op tv te zien. Dan doe ik een ontdekking; het scherm laat voornamelijk verontwaardigde ouderen zien. Jongeren lijken spoorloos verdwenen. Dit fenomeen lijkt tot mijn ongenoegen steeds vaker voor te komen. Hoe komt het dat jongeren tegenwoordig te lui lijken om een bord met rode hanenpoten omhoog te houden, laat staan een baksteen door een ruit van een overheidsgebouw te gooien? Waarom toch die afwezigheid van grote dramatische confrontaties zoals we die kennen uit de jaren ’70 en ‘80? Wat is er gebeurd met daverende kreten als ‘’raketjes zijn niet netjes’’ die uit volle borst geroepen werden tijdens de bekende anti-kernwapen demonstraties?

Het probleem is duidelijk: de huidige generatie blijkt egoïstisch en lui, en daarom niet in staat te protesteren of zich te organiseren voor een goed doel. Dit is kwalijk, want van protesteren profiteert heel Nederland. Bijna elke grote maatschappelijke verandering ontstond doordat iemand het niet eens was met het procedé. We lijken door dit fenomeen gedoemd om als samenleving nooit meer een ontwikkeling door te maken. Dit zouden de nieuwe middeleeuwen kunnen worden.

Wat is nu de oorzaak van dit verfoeilijke verschijnsel? “Een uitleg kan gevonden worden in de individualisering”, aldus mediawetenschapper Thomas Poell. “Jongeren kunnen zich steeds minder snel vinden in een algemene ideologie.” Ze zouden hun eigen verhaal er niet in kwijt kunnen. Dit zou wel kunnen op sociale media. Kolossale facebookposts die bestaan uit eindeloze stukken tekst over een akkefietje in de plaatselijke Albert Heijn zijn het resultaat. Het is vanzelfsprekend dat deze slecht geformuleerde opstellen weinig invloed hebben. In elk geval minder dan oorverdovende mensenmassa’s in de grootste steden van Nederland.

Ontevreden jongeren zijn een aanwinst voor de samenleving. Het is zorgelijk dat dit verschijnsel steeds meer aan het verdwijnen is. Ik verheug me op het moment dat jongeren zich eindelijk weer mengen in de dagelijkse maatschappelijke trammelant. Grote witte spandoeken met rode hanenpoten en nét zulke daverende kreten zoals “AZC door de plee”! Niet omdat ik een aversie tegen AZC’s heb, maar omdat ik voor meedoen ben. Participeren!

– Lidewei van der Staaij (ontevreden jongere)